ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Το τέλος των ανδρών θα αργήσει πολύ τελικά

Δεν θα εξαφανιστούν τελικά οι άνδρες από τον πλανήτη! Το γενετικό «οχυρό» των αρσενικών, το μικροσκοπικό χρωμόσωμα Υ, έχει σταματήσει να συρρικνώνεται, επειδή φιλοξενεί μια
Το τέλος των ανδρών θα αργήσει πολύ τελικά

Δεν θα εξαφανιστούν τελικά οι άνδρες από τον πλανήτη! Το γενετικό «οχυρό» των αρσενικών, το μικροσκοπικό χρωμόσωμα Υ, έχει σταματήσει να συρρικνώνεται, επειδή φιλοξενεί μια σειρά από γονίδια - ελίτ, που παίζουν ζωτικό ρόλο για τη λειτουργία του οργανισμού ανδρών και γυναικών - και όχι μόνο για τον καθορισμό του αρσενικού φύλου.

Δύο ταυτόχρονα δημοσιευμένες μελέτες, λοιπόν, έρχονται να ανακουφίσουν την ανησυχία του ανδρικού πληθυσμού, η οποία είχε προκληθεί από προηγούμενες εκτιμήσεις γενετιστών ότι σταδιακά το εν λόγω χρωμόσωμα εξασθενεί

Στην πρώτη περίπτωση, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή βιολογίας Ντάνιελ Πέιτζ, διευθυντή του Ινστιτούτου Βιοϊατρικών Ερευνών Γουάιτχεντ του Πανεπιστημίου ΜΙΤ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature». Όπως είπε ο Ντάνιελ Πέιτζ, «πρέπει πλέον να εγκαταλείψουμε την ιδέα ότι το χρωμόσωμα Υ εκφυλίζεται».

Ο επικεφαλής της δεύτερης έρευνας, Χένρικ Κέσμαν του ελβετικού Πανεπιστημίου της Λοζάνης, στο ίδιο μήκος κύματος, δήλωσε ότι τα ευρήματα καταρρίπτουν τον μύθο πως το χρωμόσωμα Υ πρωτίστως έχει να κάνει με την αναπαραγωγή των ανδρών. «Είναι τώρα πια ξεκάθαρο ότι το χρωμόσωμα Υ δεν είναι μοναδικό στους άνδρες, αλλά είναι επίσης σημαντικό για τις λειτουργίες όλου του σώματος».

Σύμφωνα με τη νέα γενετική έρευνα, το χρωμόσωμα Υ έχει ουσιαστικά παραμείνει σταθερό, καθώς έχει χάσει μόνο ένα γονίδιο κατά τα τελευταία 25 εκατ. χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι ο «μαρασμός» του έχει σταματήσει εδώ και καιρό.

Η κύρια αιτία γι’ αυτό, κατά τους ερευνητές, είναι ότι πολλά από τα εναπομένοντα γονίδιά του είναι απολύτως ζωτικά για την επιβίωση γενικότερα των ανθρώπων ως είδους - και όχι μόνο των ανδρών ως φύλου.

Τα «ανδρικά» αυτά γονίδια του χρωμοσώματος Υ συναντώνται στην καρδιά, στο αίμα, στους πνεύμονες και σε άλλους ιστούς, επιτελώντας σημαντικές λειτουργίες, όπως η σύνθεση των πρωτεϊνών και η ενεργοποίηση (έκφραση) των γονιδίων.