Περιοδοντίτιδα: Με ποιες παθήσεις συνδέεται

Στα τελευταία της στάδια, η περιοδοντική νόσος μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές παθήσεις, όπως ο καρκίνος, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και ο διαβήτης.

Μέχρι τώρα, ωστόσο, λίγα ήταν γνωστά για το πώς μπορεί να επηρεάσει τον υγιή στοματικό ιστό.

Για την πρόληψη της περιοδοντικής νόσου, οι οδοντίατροι συνιστούν να βουρτσίζετε τακτικά τα δόντια σας και να χρησιμοποιείτε οδοντικό νήμα.

Νέα έρευνα δείχνει ωστόσο ότι η εντοπισμένη ουλίτιδα, το πρώτο στάδιο της περιοδοντικής νόσου, μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στο στοματικό μικροβίωμα και να οδηγήσει σε ανοσολογικές αποκρίσεις σε απομακρυσμένα υγιή μέρη του στόματος. Ο χρόνος και η ένταση τέτοιων αντιδράσεων ποικίλλει από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα δεδομένα, οι άνθρωποι μπορούν να εμφανίσουν διαφορετικές ανοσοαποκρίσεις σε βακτηριακά και ιικά παθογόνα.

Μέσα στο στόμα έχουν παρατηρηθεί διαφορετικές ανοσοαποκρίσεις σε εισβολή μικροβίων.

Σε αυτή τη μελέτη επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, το Πανεπιστήμιο Rutgers και το Πανεπιστήμιο King Abdulaziz, έγινε προσπάθεια καταγραφής των αντιθέσεων στη μικροβιακή φλεγμονή των ούλων.

Στην έρευνα συμμετείχαν 21 ενήλικες μεταξύ 18 και 35 ετών με καλή γενική υγεία. Δεκατέσσερις ημέρες πριν από την έναρξη της πειραματικής φάσης, κάθε εθελοντής υποβλήθηκε σε επαγγελματικό καθαρισμό δοντιών.

Δύο εβδομάδες μετά, οι ειδικοί τοποθέτησαν σε κάθε συμμετέχοντα ακρυλικό ενδοστοματικό stent για να καλύψει μια τυχαία καθορισμένη περιοχή τριών δοντιών στην άνω γνάθο. Τα τρία δόντια που βρίσκονται ετερόπλευρα, αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου.

Για τις επόμενες 21 ημέρες, οι συμμετέχοντες κάλυπταν τα σημεία του τεστ με τα στεντ τους, ενώ ακολουθούσαν στοματική υγιεινή και βούρτσιζαν τα υπόλοιπα δόντια τους με οδοντόκρεμα που περιείχε φθόριο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου των τριών εβδομάδων, οι ερευνητές προκάλεσαν φλεγμονή των ούλων, λαμβάνοντας δείγματα ούλων τις ημέρες 0, 4, 7, 14 και 21 και σημειώνοντας το χρονοδιάγραμμα των ποσοτήτων και των τύπων στοματικών βακτηρίων και της αιμορραγίας που παρατηρήθηκαν σε κάθε εθελοντή.

Καθώς προχωρούσε η μελέτη, τα υγιή σημεία ελέγχου (στα οποία οι εθελοντές τηρούσαν τακτική στοματική υγιεινή) εμφάνισαν δείκτες φλεγμονής των ούλων παρόμοιους με αυτούς που παρατηρήθηκαν στα σημεία εξέτασης, αλλά που αναπτύχθηκαν σε μικρότερο βαθμό και με βραδύτερο ρυθμό.

Τα ευρήματα θεωρούνται σημαντικά επειδή επιβεβαιώνουν ότι η φλεγμονή σε μια εντοπισμένη περιοχή μπορεί τελικά να επηρεάσει υγιείς ιστούς σε μια μακρινή περιοχή και πιθανώς να οδηγήσει σε μόλυνση.

Επιπλέον, παρά τη διατήρηση της στοματικής υγιεινής, κάθε συμμετέχων στη μελέτη ανέπτυξε διαφορετικά επίπεδα στοματικής φλεγμονής σε διαφορετικούς ρυθμούς ανάλογα με τον ειδικό τύπο της φλεγμονώδους απόκρισης.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η διατήρηση της στοματικής υγιεινής μέσω του καθημερινού βουρτσίσματος και της χρήσης οδοντικού νήματος είναι απαραίτητη, δεν είναι όμως αρκετή. Οι τακτικές επισκέψεις τον οδοντίατρο είναι απαραίτητες για τον εντοπισμό οποιασδήποτε μακρινής φλεγμονής.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.