Από ποια νευροεκφυλιστική πάθηση κινδυνεύουν όσοι μένουν κοντά σε γήπεδα γκολφ

Συγκεκριμένα, ανακάλυψαν ότι οι κάτοικοι που ζουν σε απόσταση 1,5 έως 3 χιλιομέτρων από ένα γήπεδο γκολφ, παρουσίασαν σχεδόν τριπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν νόσο του Πάρκινσον, με τον μεγαλύτερο κίνδυνο να εντοπίζεται μεταξύ εκείνων που ζουν σε περιοχές με υπηρεσίες ύδρευσης και γήπεδο γκολφ σε περιοχές ευαίσθητες σε μόλυνση των υπόγειων υδάτων.

Περιβαλλοντικοί παράγοντες κινδύνου, όπως η έκθεση σε φυτοφάρμακα, έχουν αναγνωριστεί ως παράγοντες που συμβάλλουν στον κίνδυνο νόσου του Πάρκινσον.

Στα γήπεδα γκολφ στις Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιούνται φυτοφάρμακα σε επίπεδα έως και 15 φορές υψηλότερα από αυτά στην Ευρώπη, γεγονός που εγείρει ανησυχίες για πιθανή περιβαλλοντική ρύπανση. Σύμφωνα με προηγούμενες αναφορές, η εγγύτητα σε γήπεδα γκολφ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο νόσου Πάρκινσον μέσω της μόλυνσης των υπόγειων υδάτων και του πόσιμου νερού.

Στη μελέτη «Proximity to Golf Courses and Risk of Parkinson Disease» (Εγγύτητα σε γήπεδα γκολφ και κίνδυνος νόσου του Πάρκινσον), οι ερευνητές διεξήγαγαν μελέτη με βάση τον πληθυσμό για να αξιολογήσουν τη σχέση μεταξύ της εγγύτητας σε γήπεδα γκολφ και του Πάρκινσον.

Η κλινική μελέτη περιελάμβανε 419 περιστατικά Πάρκινσον και 5.113 άτομα που αποτελούσαν την ομάδα ελέγχου που εντοπίστηκαν μέσω του Rochester Epidemiology Project, ενός ολοκληρωμένου συστήματος ιατρικών αρχείων που καλύπτει μια περιοχή 27 κομητειών στη νότια Μινεσότα και το δυτικό Ουισκόνσιν από το 1991 έως το 2015.

Τα περιστατικά Πάρκινσον επιβεβαιώθηκαν μέσω εξέτασης των ιατρικών αρχείων, συμπεριλαμβανομένης της επαλήθευσης της διάγνωσης από ειδικό σε κινητικές διαταραχές.

Τα άτομα της ομάδας ελέγχου αντιστοιχίστηκαν με βάση την ηλικία, το φύλο και την ημερομηνία αναφοράς, που ορίστηκε ως η ημερομηνία εμφάνισης των συμπτωμάτων της νόσου του Πάρκινσον για τα περιστατικά ή μια συγκρίσιμη ημερομηνία για τα άτομα ελέγχου.

Χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα για τις διευθύνσεις προκειμένου να αξιολογηθεί η εγγύτητα σε γήπεδα γκολφ. Τα όρια των γηπέδων γκολφ χαρτογραφήθηκαν χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες και συνδέθηκαν με τις διευθύνσεις των συμμετεχόντων. Οι αποστάσεις από το πλησιέστερο γήπεδο γκολφ υπολογίστηκαν με βάση το γεωγραφικό πλάτος και μήκος της κατοικίας που καταγράφηκε έως και τρία έτη πριν από την εμφάνιση των συμπτωμάτων.

Τα δεδομένα σχετικά με τις περιοχές παροχής νερού προήλθαν από την Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ, η οποία κατηγοριοποίησε τις περιοχές ανάλογα με την ύπαρξη ή την απουσία γηπέδου γκολφ.

Τα δεδομένα σχετικά με την ευπάθεια των υπόγειων υδάτων, που παρέχονται από το Υπουργείο Γεωργίας της Μινεσότα, καθόρισαν τις ευάλωτες περιοχές με βάση παράγοντες όπως η σύσταση του εδάφους.

Τα δεδομένα σχετικά με τα δημοτικά πηγάδια προήλθαν από το Γραφείο Γεωχωρικών Πληροφοριών της Μινεσότα, με τα πηγάδια να ταξινομούνται ως ρηχά (βάθος μικρότερο από 100 πόδια) ή βαθιά.

Οι εκτιμήσεις περιελάμβαναν την απόσταση της κατοικίας από το πλησιέστερο γήπεδο γκολφ, τη διαμονή σε περιοχή παροχής υπηρεσιών ύδρευσης με γήπεδο γκολφ και τη διαμονή σε περιοχές ευάλωτες στα υπόγεια ύδατα.

Η διαμονή σε απόσταση 1 έως 2 μιλίων (περίπου έως χιλιόμετρα) από γήπεδο γκολφ συσχετίστηκε με 198% υψηλότερες πιθανότητες νόσου Πάρκινσον, ενώ εκείνοι που ζούσαν σε απόσταση 2 έως 3 μιλίων είχαν 121% υψηλότερες πιθανότητες. Ο κίνδυνος μειώθηκε κατά περίπου 13% για κάθε επιπλέον μίλι πέραν των 3 μιλίων.

Η διαμονή σε περιοχές με παροχή νερού και γήπεδο γκολφ έδειξε 96% υψηλότερες πιθανότητες Πάρκινσον σε σύγκριση με περιοχές χωρίς γήπεδο γκολφ, ανεξάρτητα από την απόσταση της κατοικίας.

Παράγοντες που σχετίζονται με τα πηγάδια, όπως το βάθος ή η απόσταση των πηγαδιών από τα γήπεδα γκολφ, δεν έδειξαν σημαντική αλλαγή στον κίνδυνο Πάρκινσον.

Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες σχετικά με την έκθεση σε φυτοφάρμακα και τον πιθανό αντίκτυπό τους στις νευροεκφυλιστικές ασθένειες.

Η εγγύτητα σε γήπεδα γκολφ αναδείχθηκε ως παράγοντας κινδύνου για την νόσο Πάρκινσον, ιδίως σε περιοχές με ευπάθεια των υπόγειων υδάτων, γεγονός που υποδηλώνει ότι η ευαισθησία του περιβάλλοντος μπορεί να διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στις οδούς έκθεσης.

Οι επιπτώσεις στη δημόσια υγεία εκτείνονται πέρα από την άμεση γειτνίαση, δεδομένης της ευρείας χρήσης φυτοφαρμάκων στα γήπεδα γκολφ σε εθνικό επίπεδο.

Η αντιμετώπιση των πρακτικών χρήσης φυτοφαρμάκων στα γήπεδα γκολφ και η παρακολούθηση της ποιότητας των υπόγειων υδάτων σε ευαίσθητες περιοχές, μπορεί να αποτελέσουν προληπτικές στρατηγικές για τη μείωση του κινδύνου Πάρκινσον.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση JAMA Network Open.