Επιστρέφουν οι βεντούζες και η θεραπεία με βδέλλες; Τι λέει ο ΠΟΥ για τις παραδοσιακές πρακτικές
Στροφή σε παραδοσιακές μεθόδους ή κίνδυνος για τη δημόσια υγεία;
Σε ένα φωτεινό δωμάτιο σε ιδιωτική κλινική της Κωνσταντινούπολης, ο γιατρός Ερντάλ Ντιλεκτζί κάνει δεκάδες μικρές, γρήγορες τομές στην πλάτη ενός ασθενούς ως μέρος μιας θεραπείας που εφαρμόζεται εδώ και αιώνες, γνωστής ως «βεντούζες».
Ο ασθενής, ο 26χρονος νοσηλευτής Φουρκάν Αλί Σαγιάν, είναι ξαπλωμένος καθώς ο γιατρός τοποθετεί στη συνέχεια οκτώ γυάλινες βεντούζες για να απομακρύνουν τις τοξίνες και να ανακουφίσουν τον πόνο στον αυχένα και την πλάτη του. Μέσα στα επόμενα 15 λεπτά, τα ποτηράκια γεμίζουν σιγά σιγά με αίμα.
«Δεν νιώθω πολλά ακόμη, αλλά περιμένω να δω βελτίωση τις επόμενες μέρες», δήλωσε στο πρακτορείο Reuters ο Φουρκάν, μετά την πρώτη του συνεδρία.
Οι βεντούζες και άλλες παραδοσιακές πρακτικές, όπως η θεραπεία με βδέλλες, τα τελευταία χρόνια βρίσκονται όλο και πιο συχνά στις καθιερωμένες κλινικές ως συμπληματικές της σύγχρονης ιατρικής, μακριά από ακατάλληλους χώρους στους οποίους εφαρμόζονταν άτυπα παλιότερα, όπου οι κίνδυνοι μόλυνσης είναι υψηλότεροι.
Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Τουρκίας, 66 από τις 81 επαρχίες της χώρας διαθέτουν πιστοποιημένους επαγγελματίες υγείας που εκτελούν παραδοσιακές μεθόδους σε νοσοκομεία.
Ο Ντιλεκτζί, ειδικός στη φυσική ιατρική και την αποκατάσταση, είναι μεταξύ των εκατοντάδων Τούρκων γιατρών που ασκούν τη λεγόμενη παραδοσιακή και συμπληρωματική ιατρική. «Χρησιμοποιούμε περίπου 15 διαφορετικές μεθόδους, όπως οζονοθεραπεία, προλοθεραπεία, βελονισμό και θεραπεία με βδέλλες», στο ιδιωτικό νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης, όπου εργάζεται. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι πρακτικές αυτές διαθέτουν ρυθμιστικό πλαίσιο και διδάσκονται στο πλαίσιο επίσημων προγραμμάτων πιστοποίησης.
Τονίζει, ωστόσο, ότι αυτές οι θεραπείες δεν αποτελούν εναλλακτικές λύσεις στη σύγχρονη ιατρική, αλλά συχνά χρησιμοποιούνται συνδυαστικά, ειδικά για χρόνιες παθήσεις όπως ινομυαλγία, ημικρανίες και πόνους στις αρθρώσεις.
Οι θεραπείες προσαρμόζονται σε κάθε ασθενή, με βάση το φορτίο τοξινών, το ιστορικό φαρμακευτικής αγωγής και την ανταπόκριση σε προηγούμενες συνεδρίες.
Η θεραπεία με βεντούζες προγραμματίζεται με βάση τον σεληνιακό κύκλο, για να είναι πιο αποτελεσματική. «Προτιμούμε την εβδομάδα μετά την πανσέληνο. Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι η βαρυτική έλξη της σελήνης μπορεί να υποστηρίξει την αποτελεσματικότητά της», υποστηρίζει ο Ντιλεκτζί.
Ασφάλεια
Ο 26χρονος Φουρκάν δοκίμασε τη θεραπεία με βεντούζες για να αντιμετωπίσει τον μυοσκελετικό πόνο που προερχόταν από τις πολλές ώρες εργασίας του ως νοσηλευτής. Αισθανόταν πιο ασφαλής να κάνει τη θεραπεία σε νοσοκομείο. Σύμφωνα με τον ίδιο, το πιο δύσκολο ήταν η τριήμερη δίαιτα χωρίς κρέας, γαλακτοκομικά και αυγά, που προηγήθηκε της θεραπείας.
Στην Τουρκία, τέτοιες πρακτικές εκτελούνταν από μη επαγγελματίες υγείας εκτός νοσοκομείων ή κλινικών. Αλλά τα τελευταία χρόνια, ενσωματώνονται περισσότερο σε νοσοκομειακά περιβάλλοντα υπό ιατρική επίβλεψη.
Από το 2014, η τουρική κυβέρνηση έχει θεσπίσει κανόνες και προγράμματα εκπαίδευσης για να διασφαλίσει ότι μόνο πιστοποιημένοι επαγγελματίες υγείας εφαρμόζουν τις διαδικασίες υπό την επίβλεψη του τουρικού υπουργείου Υγείας, έτσι ώστε οι ασθενείς να αποφεύγουν μολύνσεις ή ατυχήματα από μη εξουσιοδοτημένα άτομα.
Θετικός ο ΠΟΥ
Μία άλλη ασθενής του Ντιλεκτσί, στο νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης, είχε προβλήματα κυκλοφορίας. Για να τη θεραπεύσει, πήρε μαύρες βδέλλες που διατηρούνταν σε απεσταγμένο νερό και τις τοποθέτησε στα πόδια της ασθενούς.
Οι βδέλλες απελευθερώνουν ένζυμα όπως η ιρουδίνη, ένα φυσικό αντιπηκτικό που βελτιώνει τη ροή του αίματος και την επιδιόρθωση των ιστών. Η θεραπεία αυτή εφαρμόζεται συνήθως σε ασθενείς με κιρσούς, λεμφοιδήματα και πόνο στις αρθρώσεις. Μόνο αποστειρωμένες βδέλλες από πιστοποιημένες φάρμες χρησιμοποιούνται στα νοσοκομεία, ενώ απορρίπτονται μετά κάθε θεραπεία για την αποφυγή κινδύνων μόλυνσης.
Οι παραδοσιακές αυτές πρακτικές -και η επίσημη εποπτεία από την πολιτεία- φέρνουν στην Τουρκία ασθενείς από την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία, δήλωσε ο Ντιλεκτσί.
Σημειώνεται, τέλος, ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αναγνωρίζει την αξία της παραδοσιακής ιατρικής και τη συμβολή της στην υγεία, την ευεξία, την ανθρωποκεντρική φροντίδα και την καθολική υγειονομική κάλυψη, όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα του. Όταν αυτές οι πρακτικές ενσωματώνονται με τον κατάλληλο τρόπο στα εθνικά συστήματα υγείας, ο ΠΟΥ εκτιμά ότι μπορούν να βελτιώσουν τα αποτελέσματα της υγείας, υποστηρίζει δε τις χώρες να τις υιοθετήσουν με ασφάλεια, αποτελεσματικότητα και με βάση τα πιο πρόσφατα επιστημονικά στοιχεία.
(Πηγή: Reuters)