ΥΓΕΙΑ

Σπασμένος αστράγαλος: Οι παράγοντες κινδύνου, οι επιπλοκές και η θεραπεία

Ο σπασμένος αστράγαλος είναι ένα πολύ συνηθισμένο τραύμα στο οστό. Η σοβαρότητα ενός σπασμένου αστραγάλου ποικίλλει με το σημείο και την έκτασή του. Τα κατάγματα μπορεί να κυμαίνονται από μικροσκοπικές ρωγμές στα οστά σας έως σπασίματα που διαπερνούν το δέρμα.

Η θεραπεία ενός σπασμένου αστραγάλου εξαρτάται από την ακριβή θέση και τη σοβαρότητα του κατάγματος των οστών. Ένας σοβαρά σπασμένος αστράγαλος μπορεί να απαιτήσει χειρουργική επέμβαση για την τοποθέτηση πλακών, ράβδων ή βιδών στο σπασμένο οστό για να διατηρηθεί η σωστή θέση κατά τη διάρκεια της επούλωσης.

Συμπτώματα

Εάν έχετε σπασμένο αστράγαλο, ενδέχεται να παρουσιάσετε μερικά από τα ακόλουθα σημεία και συμπτώματα:

  • Άμεσος, παλλόμενος πόνος
  • Πρήξιμο
  • Μώλωπες
  • Δυσμορφία
  • Δυσκολία ή πόνος κατά τη βάδιση

Πότε να δείτε έναν γιατρό

Δείτε έναν γιατρό εάν υπάρχει προφανής παραμόρφωση, εάν ο πόνος και το πρήξιμο δεν βελτιώνονται και εάν ο πόνος και το πρήξιμο επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου. Επίσης, δείτε έναν γιατρό εάν ο πόνος είναι τόσο οξύς που δεν επιτρέπει τη βάδιση.

Οι αιτίες ενός σπασίματος

Ένας σπασμένος αστράγαλος είναι συνήθως αποτέλεσμα ενός στραβοπατήματος, αλλά μπορεί επίσης να προκληθεί από ένα άμεσο χτύπημα στον αστράγαλο.

Οι πιο συνηθισμένες αιτίες ενός σπασμένου αστραγάλου περιλαμβάνουν:

Τροχαία ατυχήματα: Η σύνθλιψη που είναι συνηθισμένη σε τροχαία ατυχήματα μπορεί να προκαλέσει χειρουργική παρέμβαση.

Πέσιμο: Στρίψιμο ή περιστροφή του αστραγάλου.

Κύληση του αστράγαλου: Είναι εύκολο ένας άνθρωπος να σκοντάψει ή να πέσει και να χτυπήσει τον αστράγαλό του.

Οστεοπόρωση: Η οστεοπόρωση διακρίνεται στην πρωτοπαθή οστεοπόρωση, σχετιζόμενη με την πάροδο της ηλικίας, και τη δευτεροπαθή. Ασθενείς που έχουν υποστεί ένα οστεοπορωτικό κάταγμα έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ενός επόμενου κατάγματος κατά 86%.

Παράγοντες κινδύνου

Μπορεί να διακινδυνεύετε περισσότερο από σπασμένο αστράγαλο εάν:

Συμμετέχετε σε αθλήματα: Οι πιέσεις, τα άμεσα χτυπήματα και οι τραυματισμοί που συμβαίνουν σε αθλήματα όπως το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο, η γυμναστική, το τένις και το ποδόσφαιρο μπορούν να προκαλέσουν κατάγματα στον αστράγαλο.

Χρησιμοποιήστε ακατάλληλη τεχνική ή αθλητικό εξοπλισμό: Ο ελαττωματικός εξοπλισμός, όπως τα παπούτσια που φοριούνται πολύ ή δεν είναι κατάλληλα για τα πόδια σας, μπορεί να συμβάλουν σε κατάγματα. Ακατάλληλες τεχνικές προπόνησης, όπως η μη προθέρμανση και το τέντωμα, μπορούν επίσης να προκαλέσουν τραυματισμούς στον αστράγαλο.

Αυξήσατε το επίπεδο δραστηριότητάς σας: Είτε είστε αθλητής είτε κάποιος που μόλις άρχισε να ασκείται, μπορεί να τραυματιστεί αν δεν κάνει προθέρμανση ή καταπονηθεί περισσότερο.

Οικιακά ατυχήματα: Περπατώντας σε ένα σπίτι με πολλή ακαταστασία ή πολύ λίγο φως μπορεί εύκολα να πέσετε και να τραυματιστείτε.

Κάπνισμα: Το κάπνισμα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης οστεοπόρωσης. Μελέτες δείχνουν επίσης ότι η επούλωση μετά από κάταγμα μπορεί να διαρκέσει περισσότερο σε άτομα που καπνίζουν.

Επιπλοκές

Οι επιπλοκές ενός σπασμένου αστραγάλου είναι ασυνήθιστες, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν:

Αρθρίτιδα: Τα κατάγματα που επεκτείνονται στην άρθρωση μπορεί να προκαλέσουν αρθρίτιδα μετά από χρόνια.

Οστική λοίμωξη (οστεομυελίτιδα): Εάν έχετε ένα ανοιχτό κάταγμα, που σημαίνει ότι το ένα άκρο του οστού προεξέχει μέσα από το δέρμα, το οστό σας μπορεί να εκτεθεί σε βακτήρια που προκαλούν μόλυνση.

Σύνδρομο διαμερίσματος: Αυτή η κατάσταση σπάνια μπορεί να συμβεί με κατάγματα στον αστράγαλο. Προκαλεί πόνο, πρήξιμο και μερικές φορές αναπηρία στους προσβεβλημένους μύες των ποδιών.

Βλάβη νεύρων ή αιμοφόρων αγγείων: Το τραύμα στον αστράγαλο μπορεί να τραυματίσει τα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία, μερικές φορές μπορεί ακόμη και να τα σχίσει.

Εν κατακλείδι ενισχύστε τους μυς του αστράγαλου σας. Εάν είστε επιρρεπείς σε στραμπουλήγματα ή κατάγματα του αστραγάλου σας, ζητήστε από το γιατρό σας ειδικές ασκήσεις που θα σάς βοηθήσουν να ενισχύσετε τους υποστηρικτικούς μύες του αστραγάλου σας. Αν υποπτεύεστε σπάσιμο πηγαίνετε στο νοσοκομείο να βγάλετε μια ακτινογραφία, μια υπολογιστική Τομογραφία (CT), η σάρωση μαγνητικής τομογραφίας (MRI).

© 2014-2024 Onmed.gr - All rights reserved