Η αμφίδρομη σχέση ρευματοειδούς αρθρίτιδας και γήρανσης του ανοσοποιητικού
Η γήρανση του ανοσοποιητικού μπορεί να αποτελεί αιτία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και όχι συνέπεια της πάθησης, σύμφωνα με νεότερα επιστημονικά ευρήματα.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι μπορούν να εντοπιστούν χαρακτηριστικά της γήρανσης του ανοσοποιητικού συστήματος στα πρώιμα στάδια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, ακόμη και πριν από την κλινική διάγνωση.
Τα ευρήματα δίνουν ελπίδα για έγκαιρη παρέμβαση σε άτομα υψηλού κινδύνου.
Σύμφωνα με τους ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, τα άτομα με πόνο στις αρθρώσεις ή ακαθόριστη αρθρίτιδα, εμφανίζουν ήδη σημάδια πρόωρης γήρανσης του ανοσοποιητικού, γεγονός που υποδηλώνει ότι η γήρανση του ανοσοποιητικού μπορεί να διαδραματίζει άμεσο ρόλο στην ανάπτυξη της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
Στη μελέτη συμμετείχαν 224 πάσχοντες από ρευματοειδή αρθρίτιδα σε διάφορα στάδια ανάπτυξης της πάθησης.
Η μελέτη αποτελεί μία από τις πιο ολοκληρωμένες αναλύσεις της γήρανσης του ανοσοποιητικού στη νόσο μέχρι σήμερα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ασθενείς με πρώιμα χαρακτηριστικά γήρανσης του ανοσοποιητικού, είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν ρευματοειδή αρθρίτιδα. Τα ευρήματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη δημιουργία προγνωστικών εργαλείων για τον εντοπισμό ατόμων υψηλού κινδύνου και την έγκαιρη έναρξη θεραπείας.
«Ανακαλύψαμε ότι η γήρανση του ανοσοποιητικού δεν είναι απλώς συνέπεια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας – μπορεί να αποτελεί και κινητήριο μηχανισμό της ίδιας της νόσου», δήλωσε η Δρ. Niharika Duggal, κύρια συγγραφέας της μελέτης και καθηγήτρια γήρανσης του ανοσοποιητικού στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ.
«Βρήκαμε ότι άτομα στα πρώιμα στάδια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, δηλαδή πριν από την κλινική διάγνωση, παρουσιάζουν σημάδια ταχύτερης γήρανσης του ανοσοποιητικού συστήματος».
«Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ίσως μπορούμε να ανακόψουμε την ανάπτυξη της νόσου σε άτομα υψηλού κινδύνου και να την αποτρέψουμε χρησιμοποιώντας θεραπείες που επιβραδύνουν τη γήρανση, όπως είναι η ενίσχυση της φυσικής διαδικασίας του οργανισμού για την απομάκρυνση κατεστραμμένων κυττάρων (αυτοφαγία)».
Σε ασθενείς με πρώιμα συμπτώματα στις αρθρώσεις, παρατηρήθηκαν χαρακτηριστικά γήρανσης του ανοσοποιητικού, όπως μείωση των naïve Τ κυττάρων.
Ο αυξημένος δείκτης IMM-AGE αποκάλυψε επιταχυνόμενη γήρανση του ανοσοποιητικού πριν από τη διάγνωση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
Στα προκλινικά στάδια της νόσου, παρατηρήθηκαν επίσης αυξημένα επίπεδα φλεγμονωδών δεικτών (όπως IL-6, TNFα και CRP).
Μόνο μετά την πλήρη εκδήλωση της αρθρίτιδας, εμφανίστηκαν προχωρημένα χαρακτηριστικά γήρανσης, όπως γερασμένα Τ κύτταρα και φλεγμονώδη Th17 κύτταρα.
Η μελέτη υποδηλώνει ότι η στόχευση των μονοπατιών της γήρανσης θα μπορούσε να προσφέρει νέες στρατηγικές πρόληψης της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
Οι ερευνητές καλούνται να διερευνήσουν αν φάρμακα, όπως η σπερμιδίνη (ενισχυτής αυτοφαγίας), οι σενολυτικές θεραπείες (νέα προσέγγιση στην αντιγήρανση που εστιάζει στην απομάκρυνση των γηρασμένων κυττάρων από τον οργανισμό, προκαλώντας την απόπτωσή τους μέσω ειδικών μορίων, των σενολυτικών) και η μετφορμίνη (μειώνει τη φλεγμονή και ενισχύει την αυτοφαγία), μπορούν να βοηθήσουν στην επιβράδυνση ή τη διακοπή της εξέλιξης της νόσου σε άτομα υψηλού κινδύνου.
Τα νέα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό eBioMedicine.