Μύρο (σμύρνα): Ιδιότητες – Πού και πώς το χρησιμοποιούμε

Χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στην παραδοσιακή ιατρική, σε θρησκευτικές τελετουργίες και στην πρώιμη φαρμακολογία.

Ιστορικά πολύτιμη για την περιποίηση τραυμάτων, την στοματική υγεία και τις φλεγμονές, η σμύρνα επανεξετάζεται τώρα μέσω της σύγχρονης βιοϊατρικής έρευνας. Ενώ δεν αποτελεί πανάκεια, τα στοιχεία δείχνουν ότι το μύρο περιέχει βιολογικά δραστικές ενώσεις με κλινικά σχετικές ιδιότητες, όταν χρησιμοποιείται κατάλληλα.

Τι είναι το μύρο και γιατί έχει βιολογική δράση

Η σμύρνα είναι μια ρητίνη κόμμεος πλούσια σε τερπενοειδή, σεσκιτερπένια και πτητικά έλαια. Αυτές οι ενώσεις είναι υπεύθυνες για το χαρακτηριστικό της άρωμα και πολλές από τις βιολογικές της επιδράσεις.

Εργαστηριακές μελέτες δείχνουν ότι το μύρο περιέχει ουσίες με:

• Αντιφλεγμονώδη δράση
• Αντιμικροβιακές επιδράσεις κατά βακτηρίων και μυκήτων
• Αντιοξειδωτικές ιδιότητες
• Ήπιες αναλγητικές επιδράσεις

Αυτές οι ιδιότητες εξηγούν γιατί το μύρο έχει χρησιμοποιηθεί ιστορικά για λοιμώξεις, τραύματα και φλεγμονώδεις καταστάσεις.

Μύρο και στοματική υγεία

Μία από τις πιο καθιερωμένες χρήσεις της σμύρνας είναι στην στοματική και οδοντιατρική φροντίδα. Έρευνες δείχνουν ότι η σμύρνα:

• Αναστέλλει την ανάπτυξη στοματικών βακτηρίων που συνδέονται με την ασθένεια των ούλων
• Μειώνει τη φλεγμονή στον ιστό των ούλων
• Υποστηρίζει την επούλωση στοματικών ελκών και μικρών στοματικών πληγών

Γι’ αυτόν τον λόγο, το μύρο έχει συμπεριληφθεί σε ορισμένα παραδοσιακά στοματικά διαλύματα και τοπικά στοματικά σκευάσματα. Οι αντιμικροβιακές της επιδράσεις μπορεί να βοηθήσουν στον έλεγχο της φλεγμονής, που σχετίζεται με την πλάκα, όταν χρησιμοποιείται παράλληλα με την τυπική στοματική υγιεινή.

Αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές επιδράσεις

Το μύρο χρησιμοποιείται από καιρό για την ανακούφιση από τον πόνο και το πρήξιμο. Σύγχρονες μελέτες δείχνουν ότι οι ενώσεις του μπορεί να επηρεάσουν τις φλεγμονώδεις σηματοδοτικές οδούς. Οι συνήθεις επιδράσεις του είναι:

• Μείωση φλεγμονωδών μεσολαβητών
• Μέτρια αναλγητική δράση σε πειραματικά μοντέλα
• Υποστήριξη για την επιδιόρθωση των ιστών

Αυτές οι επιδράσεις εξηγούν την ιστορική του χρήση για δυσφορία στις αρθρώσεις, μυϊκό πόνο και φλεγμονή τραυμάτων, αν και δεν θα πρέπει να αντικαθιστά θεραπείες πόνου που βασίζονται σε σύγχρονες, τεκμηριωμένες θεραπείες.

Αντιμικροβιακές και επουλωτικές ιδιότητες τραυμάτων

Το μύρο έχει δείξει δράση έναντι μιας σειράς μικροοργανισμών σε εργαστηριακές μελέτες, συμπεριλαμβανομένων βακτηρίων και μυκήτων. Αυτό έχει οδηγήσει στην παραδοσιακή χρήση του για:

• Καθαρισμό μικρών τραυμάτων
• Υποστήριξη της επούλωσης δερματικών τραυματισμών
• Πρόληψη μόλυνσης σε επιφανειακές τομές

Η ρητίνη μπορεί να προάγει την επούλωση, συνδυάζοντας αντιμικροβιακή δράση με μειωμένη τοπική φλεγμονή.

Μύρο και υγεία του πεπτικού συστήματος

Στην παραδοσιακή ιατρική, το μύρο έχει χρησιμοποιηθεί για πεπτικά προβλήματα. Προκαταρκτικά στοιχεία υποδηλώνουν ότι το μύρο:

• Διεγείρει πεπτικές εκκρίσεις
• Μειώνει τη φλεγμονή που σχετίζεται με το έντερο
• Εμφανίζει αντιμικροβιακές επιδράσεις έναντι ορισμένων παθογόνων του εντέρου

Ωστόσο, τα κλινικά στοιχεία σε αυτόν τον τομέα παραμένουν περιορισμένα. Έτσι, το μύρο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για την αυτοθεραπεία γαστρεντερικών παθήσεων.

Αντιοξειδωτική δράση και κυτταρική προστασία

Το μύρο περιέχει αντιοξειδωτικά που βοηθούν στην εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών. Το οξειδωτικό στρες συμβάλλει στη γήρανση και τις χρόνιες ασθένειες και τα αντιοξειδωτικά φυτικής προέλευσης μπορούν να υποστηρίξουν την κυτταρική ισορροπία.

Ενώ η αντιοξειδωτική συμβολή του μύρου είναι μέτρια σε σύγκριση με ολόκληρες τροφές, όπως φρούτα και λαχανικά, μπορεί να παρέχει υποστηρικτικές αντιοξειδωτικές επιδράσεις, όταν χρησιμοποιείται σε μικρές ποσότητες.

Πώς χρησιμοποιείται το μύρο σήμερα

Το μύρο βρίσκεται συνήθως σε:

• Στοματικά διαλύματα και οδοντικά προϊόντα
• Τοπικά σκευάσματα για το δέρμα
• Αρωματοθεραπεία και μείγματα αιθέριων ελαίων
• Παραδοσιακά φυτικά σκευάσματα

Συνήθως εφαρμόζεται τοπικά ή χρησιμοποιείται σε αραιωμένη μορφή, αντί να καταπίνεται.

Ποιος πρέπει να αποφεύγει το μύρο

Παρά τη μακρά ιστορία του, το μύρο δεν είναι ακίνδυνο. Συνιστάται προσοχή επειδή:

• Η κατάποση μύρου σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει πεπτικές διαταραχές
• Τα συμπυκνωμένα σκευάσματα μπορούν να ερεθίσουν το δέρμα ή τους βλεννογόνους
• Το μύρο μπορεί να αλληλεπιδράσει με φάρμακα που επηρεάζουν το σάκχαρο και την πήξη του αίματος

Οι έγκυες ή θηλάζουσες θα πρέπει να αποφεύγουν τη φαρμακευτική χρήση μύρου, εκτός εάν τους το συστήσει επαγγελματίας υγείας.

Τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει το μύρο

Μπορεί να υποστηρίξει την στοματική υγεία, την περιποίηση τραυμάτων και τον έλεγχο της φλεγμονής

• Μπορεί να συμπληρώσει, αλλά όχι να αντικαταστήσει, την ιατρική θεραπεία
• Θεωρείται καλύτερο ως υποστηρικτικός φυτικός παράγοντας, όχι ως κύρια θεραπεία

Οι ισχυρισμοί ότι η σμύρνα «αποτοξινώνει», «θεραπεύει λοιμώξεις» ή αντιμετωπίζει χρόνιες ασθένειες δεν υποστηρίζονται από ισχυρά κλινικά στοιχεία.

Συχνές Ερωτήσεις

Γιατί η σμύρνα ήταν τόσο πολύτιμη στην αρχαία ιατρική;

Επειδή οι αντιμικροβιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές της ήταν χρήσιμες πολύ πριν υπάρξουν τα σύγχρονα αντισηπτικά.

Είναι ασφαλής η κατάποση μύρου;

Μικρές ποσότητες σε παραδοσιακά παρασκευάσματα μπορεί να είναι ανεκτές, αλλά η τακτική κατάποση δεν συνιστάται χωρίς ιατρική καθοδήγηση.

Λειτουργεί η σμύρνα σαν αντιβιοτικό;

Όχι. Έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες, αλλά είναι πολύ πιο αδύναμη και δεν πρέπει να αντικαθιστά τα αντιβιοτικά.

Μπορεί το μύρο να χρησιμοποιείται καθημερινά;

Η τοπική εφαρμογή και η χρήση για στοματική φροντίδα σε αραιωμένη μορφή μπορεί να είναι ασφαλής για ορισμένα άτομα, αλλά η μακροχρόνια καθημερινή χρήση θα πρέπει να συζητηθεί με έναν επαγγελματία υγείας.

Συμπερασματικά

Το μύρο είναι μια βιολογικά ενεργή φυτική ρητίνη με αντιμικροβιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, που εξηγούν το μακρύ ιατρικό του ιστορικό. Ενώ η σύγχρονη έρευνα υποστηρίζει ορισμένες παραδοσιακές χρήσεις, ιδιαίτερα στην στοματική υγεία και την τοπική φροντίδα, η σμύρνα θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή και ρεαλιστικά.

Η αξία της έγκειται στην υποστηρικτική φροντίδα και όχι στην αντικατάσταση της ιατρικής θεραπείας που βασίζεται σε τεκμηριωμένα στοιχεία.

Πηγές:
health.com
mayoclinic.org
who.int