Γιατί η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο Αλτσχάιμερ

Mέχρι σήμερα ωστόσο, παρέμενε μυστήριο το πώς προκύπτει αυτή η σύνδεση.

Επιστήμονες του Ερευνητικού Κέντρου για τον Καρκίνο Fred Hutchinson στις ΗΠΑ, εντόπισαν σύνδεση μεταξύ της παχυσαρκίας και νευροεκφυλιστικών διαταραχών όπως η νόσος Αλτσχάιμερ.

Χρησιμοποιώντας ένα πολύ «δημοφιλές» πειραματικό μοντέλο, τη δροσόφιλα (ή μύγα του ξιδιού), η οποία έχει πολλές ομοιότητες με τον άνθρωπο, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η πλούσια σε ζάχαρη διατροφή προκαλεί ινσουλινοαντίσταση στον εγκέφαλο, η οποία με τη σειρά της μειώνει την ικανότητα απομάκρυνσης των νευρωνικών αποβλήτων, αυξάνοντας τον κίνδυνο νευροεκφυλισμού.

Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι η διατροφή με πολλή ζάχαρη οδηγεί σε ινσουλινοαντίσταση στα περιφερικά όργανα των μυγών. Τώρα οι ερευνητές στράφηκαν στον εγκέφαλο των εντόμων. Συγκεκριμένα, εξέτασαν τα γλοιακά κύτταρα, η δυσλειτουργία των οποίων έχει αποδειχθεί ότι οδηγεί σε νευροεκφυλιστικές παθήσεις.

Τα επίπεδα μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται PI3k δείχνουν πόσο αποκρίνεται ένα κύτταρο στην ινσουλίνη. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η πλούσια σε ζάχαρη διατροφή οδηγεί σε μείωση των επιπέδων της PI3k στα γλοιακά κύτταρα, γεγονός που δείχνει ινσουλινοαντοχή.

Εξετάζοντας τα αντίστοιχα εγκεφαλικά κύτταρα των εντόμων, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα μικρογλοιακά κύτταρα εμφάνιζαν χαμηλά επίπεδα μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται Draper, γεγονός που έδειχνε πρόβλημα στη λειτουργία τους. Οι ερευνητές έδειξαν επίσης ότι όταν κατέστρεφαν τους οσφρητικούς νευρώνες στις δροσόφιλες, η μικρογλοία δεν μπορούσε να απομακρύνει τους κατεστραμμένους νευράξονες σε όσα έντομα ακολουθούσαν διατροφή με υψηλά επίπεδα ζάχαρης επειδή τα επίπεδα της πρωτεΐνης Draper δεν αυξάνονταν.

«Χρησιμοποιώντας δροσόφιλες αποδείξαμε πως η πλούσια σε ζάχαρη διατροφή προκαλεί ινσουλινοαντίσταση στα γλοιακά κύτταρα, καθιστώντας τα ανίκανα να απομακρύνουν τους κατεστραμμένους νευρώνες. Η μελέτη αυτή ρίχνει φως στο πώς η διατροφή που ευνοεί την εμφάνιση παχυσαρκίας συμβάλλει στον αυξημένο κίνδυνο νευροεκφυλιστικών διαταραχών».

Η νέα μελέτη αναμένεται να έχει επίδραση στις θεραπείες που σχεδιάζονται για τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης νευροεκφυλιστικών νοσημάτων.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση PLOS Biology.