Πιο έξυπνα στην εφηβεία αλλά επιρρεπή στην κατάθλιψη τα παιδιά της εξωσωματικής

Οι ειδικοί στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι παρακολούθησαν 280.000 νέους που γεννήθηκαν στη Φινλανδία μεταξύ 1995 και 2000 μέχρι να συμπληρώσουν τα 18 τους χρόνια.

Τα μωρά που γεννήθηκαν μέσω τεχνικών υποβοηθούμενης σύλληψης είχαν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο και ήταν λιγότερο πιθανό να εγκαταλείψουν το γυμνάσιο.

Διέτρεχαν ωστόσο ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο να διαγνωστούν με πρόβλημα ψυχικής υγείας, ιδιαίτερα άγχος ή κατάθλιψη.

Οι ερευνητές είπαν ότι οι καλύτερες σχολικές επιδόσεις μπορεί να οφείλονται στο γεγονός ότι τα παιδιά αυτά ζουν σε πλουσιότερες οικογένειες, οι οποίες μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στη διαδικασία της εξωσωματικής.

Ο αυξημένος κίνδυνος προβλημάτων ψυχικής υγείας παρέμεινε ακόμη και όταν τα παιδιά που γεννήθηκαν μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης συγκρίθηκαν με τα αδέλφια τους που είχαν συλληφθεί με φυσικό τρόπο.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι γονείς που υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να είναι πιο προσεκτικοί σε ότι αφορά την υγεία του παιδιού τους και να το πηγαίνουν στο γιατρό πιο συχνά.

Περισσότερα από οκτώ στα 10 ζευγάρια καταφέρνουν να αποκτήσουν παιδί φυσιολογικά μέσα σε ένα χρόνο από τη στιγμή που θα αρχίσουν την προσπάθεια.

Τα ζευγάρια που προσπαθούν ανεπιτυχώς προχωρούν συνήθως σε ενδομήτρια σπερματέγχυση ή εξωσωματική γονιμοποίηση.

Περίπου 390.000 μωρά στο Ηνωμένο Βασίλειο και πάνω από ένα εκατομμύριο στις ΗΠΑ έχουν γεννηθεί μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης από το 1991. Ο ετήσιος ρυθμός τριπλασιάστηκε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.

Οι ερευνητές εξέτασαν αρχεία υγείας 266.925 παιδιών στη Φινλανδία που γεννήθηκαν με φυσιολογική σύλληψη μεταξύ 1995 και 2000, καθώς και 13.757 που γεννήθηκαν μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης, σπερματέγχυσης ή πρόκλησης ωορρηξίας και διέγερσης ωοθηκών. Η τελευταία μέθοδος χρησιμοποιείται σε ζευγάρια με υπογονιμότητα για την τόνωση της παραγωγής από 2 έως 4 μεγάλων ωοθυλακίων, έτσι ώστε να απελευθερώσουν πολλά ωάρια.

Η μελέτη εξέτασε τα σχολικά και ιατρικά τους αρχεία μέχρι την ηλικία των 16 ή 18 ετών.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι σε σύγκριση με τα παιδιά που γεννιούνται κατόπιν φυσιολογικής σύλληψης, αυτά που γεννήθηκαν μέσω υποβοηθούμενης σύλληψης είχαν υψηλότερο μέσο όρο βαθμολογίας (8 έναντι 7,7), ήταν λιγότερο πιθανό να εγκαταλείψουν το σχολείο (ποσοστό 2,4% έναντι 3,6%) και ήταν λιγότερο πιθανό να φύγουν από το σπίτι μέχρι την ηλικία των 18 (11% έναντι 17%).

Ωστόσο, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι αυτές οι διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων «εξαφανίστηκαν στην πλειοψηφία τους» αφού λήφθηκαν υπόψη οικογενειακές συνθήκες όπως η περιουσία των γονιών τους, η κατάσταση της σχέσης και η εκπαίδευση.

Τα μωρά που γεννιούνται με εξωσωματική γονιμοποίηση είναι πιο πιθανό να προέρχονται από πλουσιότερες οικογένειες που μπορούν να παρέχουν στα παιδιά τους περισσότερα χρήματα, χρόνο και συναίσθημα, συνθήκες που ευνοούν τη μόρφωσή τους.

Ξεχωριστή ανάλυση έδειξε ότι τα παιδιά που γεννιούνταν μέσω υποβοηθούμενης σύλληψης είχαν 1% περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από άγχος και κατάθλιψη.

Το 9% των παιδιών που γεννήθηκαν φυσιολογικά διαγνώστηκαν με πρόβλημα ψυχικής υγείας στα τέλη της εφηβείας τους, σε σύγκριση με το 10% αυτών που γεννήθηκαν με υποβοηθούμενη σύλληψη.

Παρότι η διαφορά είναι μικρή, το ποσοστό είναι σημαντικό σύμφωνα με τους ερευνητές.

Η Δρ. Hanna Remes, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, είπε ότι οι επιστήμονες δεν μπορούν ακόμη να εξηγήσουν το εύρημα.

Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι τα ζευγάρια που προσπαθούν να τεκνοποιήσουν μπορεί να υποφέρουν από κατάθλιψη και άγχος, κάτι που θέτει και τα παιδιά σε «υψηλότερο κίνδυνο προβλημάτων ψυχικής υγείας».

Άλλη πιθανή εξήγηση είναι ότι οι γονείς που κατέφυγαν σε υποβοηθούμενη σύλληψη «μπορεί να είναι πιο ανήσυχοι για την ευημερία του παιδιού τους» και να το πηγαίνουν πιο συχνά στους γιατρούς ή τα νοσοκομεία, αυξάνοντας τις πιθανότητες αυτό να διαγνωστεί με πρόβλημα ψυχικής υγείας ή κάποια άλλη πάθηση.

Οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι το μεγαλύτερο παιδί που γεννήθηκε με εξωσωματική γονιμοποίηση στον κόσμο είναι μόλις 43 ετών, επομένως η έρευνα για αυτό το θέμα είναι σε σχετικά πρώιμο στάδιο.

Λόγω όμως της αύξησης των ποσοστών εξωσωματικής, είναι ζωτικής σημασίας η κατανόηση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων στα παιδιά και τους νέους.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση European Journal of Population.

Πηγή: Mail Online