ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Θέλετε το παιδί σας να γίνει έξυπνο; Πόσο πρέπει να μειώσετε τον χρόνο παραμονής του στην οθόνη

Τα παιδιά που περνούν λιγότερο από μία ώρα την ημέρα στο τάμπλετ και άλλες «έξυπνες» συσκευές, αναπτύσσουν καλύτερους εγκεφάλους από τους συνομηλίκους τους, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Θέλετε το παιδί σας να γίνει έξυπνο; Πόσο πρέπει να μειώσετε τον χρόνο παραμονής του στην οθόνη

Ερευνητές στο Ιλινόις ανακάλυψαν ότι τα δίχρονα που περιόριζαν τον χρόνο χρήσης οθόνης στα 60 λεπτά και ασχολούνταν με παραδοσιακά παιχνίδια για τουλάχιστον 15 λεπτά την ημέρα, είχαν καλύτερη εκτελεστική λειτουργία από τα νήπια που περνούσαν περισσότερο χρόνο παίζοντας ηλεκτρονικά.

Συγκεκριμένα, σημείωσαν υψηλότερες βαθμολογίες από τους συνομηλίκους τους σε τεστ μνήμης, προσοχής, λήψης αποφάσεων και ικανότητας εκτέλεσης πολλαπλών εργασιών.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το παιχνίδι εκτός σπιτιού ή με παραδοσιακά παιχνίδια αιματώνει καλύτερα τον εγκέφαλο, αυξάνει τα αιμοφόρα αγγεία και ενισχύει τις νευρικές συνάψεις, επιτρέποντας τη γνωστική ανάπτυξη των παιδιών.

Η ενασχόληση με τα ηλεκτρονικά από την άλλη, δεν διεγείρει τον εγκέφαλο και πιστεύεται ότι λεπταίνει τον φλοιό του εγκεφάλου, ο οποίος διαχειρίζεται την κριτική σκέψη και τη λογική.

Τα νήπια στις ΗΠΑ περνούν κατά μέσο όρο δυόμισι ώρες την ημέρα στην τηλεόραση, το τάμπλετ, το κινητό τηλέφωνο και τα βιντεοπαιχνίδια.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο χρόνος φτάνει τις τρεις ώρες για τα παιδιά τριών έως τεσσάρων ετών.

Ο χρόνος παραμονής στις οθόνες πιστεύεται ότι αυξήθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας, λόγω των lockdown και της τηλεκπαίδευσης.

Οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Urbana-Champaign του Ιλινόις, εξέτασαν δεδομένα για 356 νήπια στις ΗΠΑ.

Οι γονείς ανέφεραν τις καθημερινές σωματικές δραστηριότητες των παιδιών τους και κατέγραφαν τον χρόνο παραμονής τους στις οθόνες και τη διατροφή τους.

Τους ζητήθηκε επίσης να αξιολογήσουν τη μνήμη του παιδιού τους, την ικανότητά του να προγραμματίζει και να οργανώνει τις σκέψεις του, να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του, να απέχει από παρορμητικές συμπεριφορές και να εκτελεί διαφορετικές εργασίες.

Αυτό έγινε μέσω απαντήσεων σε 63 ερωτήσεις αξιολόγησης της συμπεριφοράς ως προς τις εκτελεστικές λειτουργίες παιδιών προσχολικής ηλικίας.

Τα νήπια που χρησιμοποιούσαν ηλεκτρονικά για λιγότερο από μία ώρα την ημέρα, είχαν καλύτερες επιδόσεις στο να θυμούνται πληροφορίες και να ελέγχουν τις παρορμήσεις τους, ενώ είχαν συνολικά καλύτερη εκτελεστική λειτουργία.

Τα παιδιά που ήταν πιο ενεργά σωματικά για τουλάχιστον 15 λεπτά παραπάνω την ημέρα, σημείωσαν επίσης υψηλότερη βαθμολογία στην ανάκληση μνήμης.

Η νηπιακή ηλικία είναι μια ευαίσθητη περίοδος γνωστικής εξέλιξης και ταχύτητας ανάπτυξης του εγκεφάλου, πράγμα που σημαίνει ότι παράγοντες όπως το φαγητό, η άσκηση και ο χρόνος παραμονής στις οθόνες παίζουν βασικό ρόλο, είπαν οι ερευνητές.

Η εκτελεστική λειτουργία του εγκεφάλου είναι το σύνολο των νοητικών ικανοτήτων, που μας βοηθούν να κάνουμε καθημερινά πράγματα. Μας δίνει τη δυνατότητα να σχεδιάζουμε, να εστιάζουμε την προσοχή, να θυμόμαστε τις οδηγίες, να πραγματοποιούμε ένα σύνολο καθηκόντων. Ο εγκέφαλος λειτουργεί όπως το σύστημα ελέγχου της εναέριας κυκλοφορίας σε ένα πολυσύχναστο αεροδρόμιο. Με τη βοήθεια της εκτελεστικής λειτουργίας φιλτράρει τους περισπασμούς, δίνει προτεραιότητα στις εργασίες, ορίζει και επιτυγχάνει στόχους και ελέγχει τις παρορμήσεις.

Οι άνθρωποι με μειωμένη ικανότητα μνήμης, έχουν συνήθως και μειωμένη εκτελεστική λειτουργία, ενώ ένα άτομο μπορεί να μην παρουσιάζει ελλείμματα μνήμης, αλλά μπορεί να παρουσιάζει προβλήματα, όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων και την εκτελεστική λειτουργία.

Η επίδραση του υγιεινού τρόπου ζωής στις γνωστικές ικανότητες, είναι εμφανής στην πρώιμη παιδική ηλικία, ιδιαίτερα οι συμπεριφορές που αφορούν τη σωματική δραστηριότητα και την καθιστική ζωή.

Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP) συνιστά λιγότερο από 60 λεπτά χρήσης οθονών την ημέρα για τα παιδιά ηλικίας δύο έως πέντε ετών, αυξημένη σωματική δραστηριότητα, πέντε μερίδες φρούτων και λαχανικών και ελάχιστη έως καθόλου ζάχαρη.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση The Journal of Pediatrics.