Ρετινοβλάστωμα: Τι είναι και ποια παιδιά αντιμετωπίζουν 16πλάσιο κίνδυνο θανάτου

Είναι ο πιο συνηθισμένος πρωτοπαθής κακοήθης ενδοφθάλμιος καρκίνος στα παιδιά και απαντάται σχεδόν αποκλειστικά σε μικρά παιδιά.

Σύμφωνα με τα ευρήματα νέας μελέτης, τα παιδιά με ρετινοβλάστωμα που ζουν σε χώρες χαμηλού εισοδήματος διατρέχουν 16 φορές υψηλότερο κίνδυνο να πεθάνουν μέσα σε τρία χρόνια από τη διάγνωση σε σχέση με εκείνα που ζουν σε χώρες υψηλού εισοδήματος.

Η έρευνα του Παγκόσμιου Κέντρου για την Υγεία των Ματιών στη Σχολή Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (LSHTM), βρήκε σημαντικές διαφορές στα ποσοστά επιβίωσης των παιδιών με ρετινοβλάστωμα, μεταξύ των χωρών υψηλού και χαμηλού εισοδήματος.

Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι κρίσιμες για την πρόληψη του θανάτου ή της απώλειας του ματιού.

Σε χώρες υψηλού εισοδήματος, αυτός ο κίνδυνος έχει μειωθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες, με τον θάνατο να είναι πλέον σπάνιος λόγω έγκαιρης διάγνωσης και θεραπείας, συμπεριλαμβανομένων των εξειδικευμένων κέντρων αμφιβληστροειδοβλαστώματος.

Η μελέτη, η οποία είναι η μεγαλύτερη και πιο ολοκληρωμένη γεωγραφικά για το ρετινοβλάστωμα μέχρι σήμερα, εξέτασε δεδομένα για την επιβίωση 4.064 παιδιών με αμφιβληστροειδοβλάστωμα από 149 χώρες (υψηλού, ανώτερου-μεσαίου, κατώτερου-μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος) παγκοσμίως. Αυτά εκτιμάται ότι είναι το 50% όλων των νέων κρουσμάτων παγκοσμίως το 2017.

Η ομάδα ανέλυσε το ποσοστό τριετούς επιβίωσης για αυτά τα παιδιά μετά τη διάγνωσή τους, διαπιστώνοντας ότι πάνω από τα δύο πέμπτα (40%) των παιδιών πεθαίνουν μέσα σε τρία χρόνια από τη διάγνωση σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, σε σύγκριση με λιγότερα από ένα στα 100 (1% ) σε χώρες υψηλού εισοδήματος.

Παρά το γεγονός ότι οι κύριες θεραπείες για το ρετινοβλάστωμα (αφαίρεση οφθαλμού ή εκπυρήνωση και ενδοφλέβια χημειοθεραπεία) είναι διαθέσιμες σε όλες τις χώρες, πολλοί παράγοντες ευθύνονται για το μειωμένο ποσοστό επιβίωσης.

Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι οι χώρες χαμηλού εισοδήματος είναι λιγότερο πιθανό να διαθέτουν εξειδικευμένα θεραπευτικά κέντρα με εξελιγμένο εξοπλισμό και τεχνικές, όπως μηχανήματα μαγνητικής τομογραφίας και στοχευμένη χημειοθεραπεία. Η περιορισμένη ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού και των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, καθώς και ζητήματα πρόσβασης στη θεραπεία λόγω της απόστασης και του κόστους ταξιδιού, συμβάλλουν στην επιδείνωση της πάθησης και τον αυξημένο κίνδυνο θανάτου.

Η πλειονότητα των διαθέσιμων στοιχείων για το ρετινοβλάστωμα προέρχεται από χώρες υψηλού εισοδήματος, παρά το γεγονός ότι οι ασθενείς σε περιοχές όπως η Βόρεια Αμερική, η Ευρώπη και η Ωκεανία αποτελούν λιγότερο από 10% των περιπτώσεων ανά τον κόσμο.

Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι χρειάζεται περαιτέρω έρευνα στις ίδιες τις χώρες χαμηλού εισοδήματος για να εντοπιστούν οι αιτίες αυτής της παγκόσμιας ανισότητας και να βελτιωθούν τα αποτελέσματα.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση The Lancet Global Health.