Παιδική παχυσαρκία: Όταν η υγιεινή διατροφή και η άσκηση δεν αρκούν

Οι γρήγορες λύσεις, όπως τα προγράμματα διατροφής και άσκησης, δεν θα σταματήσουν το κύμα της παιδικής παχυσαρκίας, σύμφωνα με νέα μελέτη που χαρτογραφεί τις περίπλοκες διαδικασίες που συμβάλλουν στην παιδική παχυσαρκία.

Η μελέτη, που συντονίστηκε από το Charles Perkins Centre του Πανεπιστημίου του Σίδνεϋ, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά των οποίων οι γονείς δεν τελείωσαν το γυμνάσιο και ανήκουν σε κατώτερα κοινωνικά στρώματα, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν παχυσαρκία στα μέσα της εφηβείας.

Η μελέτη βασίστηκε σε δεδομένα από το «Growing up in Australia: The Longitudinal Study of Australian Children», ένα εθνικά αντιπροσωπευτικό δείγμα με περισσότερα από 10.000 παιδιά στην Αυστραλία.

Τα σημαντικότερα ευρήματα ήταν τα εξής:

- Η παιδική παχυσαρκία συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με την κοινωνικοοικονομική κατάσταση.

- Όταν τα παιδιά είναι μεταξύ 2 έως 4 ετών, η αιτιώδης διαδρομή είναι η εξής: κοινωνικοοικονομική κατάσταση / μορφωτικό επίπεδο γονέων -> ΔΜΣ γονέων -> ΔΜΣ παιδιού.

- Όταν τα παιδιά είναι ηλικίας 8 έως 10 ετών, προκύπτει ένα επιπλέον στοιχείο που αφορά στον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους: μορφωτικό επίπεδο γονέων / κοινωνικοοικονομική κατάσταση -> ηλεκτρονικά παιχνίδια -> δραστηριότητες στον ελεύθερο χρόνο-> ΔΜΣ παιδιού.

- Η επίδραση των δραστηριοτήτων στον ελεύθερο χρόνο ήταν διαφορετικές στα αγόρια και στα κορίτσια.

- Η ισχυρή και ανεξάρτητη σύνδεση μεταξύ του ΔΜΣ των γονέων και του ΔΜΣ των παιδιών, υποδηλώνει μια βιολογική σχέση. Το υπερβολικό βάρος μπορεί να αποτελεί κοινή πάθηση μεταξύ των μελών της ίδιας οικογένειας και αυτό οφείλεται εν μέρει στα κοινά γονίδια.

«Αυτή η μελέτη είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο ιδρύθηκε το Charles Perkins Centre, για να φέρει κοντά τους ανθρώπους με ειδικές δεξιότητες από διαφορετικά ακαδημαϊκά και κλινικά υπόβαθρα για να βρουν νέους τρόπους σκέψης και επίλυσης των πιο πολύπλοκων προκλήσεων της εποχής μας», δήλωσε ο καθηγητής Stephen Simpson, Ακαδημαϊκός Διευθυντής του Κέντρου Charles Perkins και Εκτελεστικός Διευθυντής του Obesity Australia.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικά BMC Medicine.