Γλαύκωμα: Η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης

Το πρόβλημα εντοπίζεται στην αδυναμία ενός ατόμου να αισθανθεί τις αλλαγές στην πίεση των ματιών που μπορεί να βλάψουν την όραση του, επομένως συχνά δεν γνωρίζει ότι πάσχει από γλαύκωμα πριν να είναι πολύ αργά.

Εκτός βέβαια αν επισκέπτεται τακτικά τον οφθαλμίατρο.

Μία ειδικός στην όραση ενθαρρύνει τους ανθρώπους να μην περιμένουν αυτή η πίεση να βλάψει το οπτικό νεύρο, αλλά να διατηρήσουν την όρασή τους μέσω τακτικών επισκέψεων στον οφθαλμίατρο.

«Μερικοί άνθρωποι λένε ότι δεν χρειάζονται γυαλιά, επομένως δεν είναι ανάγκη να επισκεφτούν οφθαλμίατρο», λέει η Δρ. Tara O'Rourke, οπτομέτρης στο Κέντρο Οφθαλμικής Υγείας του Πoλιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια.

«Είναι σημαντικό για όλους να κάνουν ετήσιες οφθαλμολογικές εξετάσεις για την παρακολούθηση της υγείας των ματιών, ειδικά οι άνω των 50 ετών» σημειώνει.

Περίπου 3 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν γλαύκωμα, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ. Η πάθηση αποτελεί τη δεύτερη κύρια αιτία τύφλωσης στον κόσμο.

Οι μισοί από τους ανθρώπους με γλαύκωμα που έχουν τον πιο κοινό τύπο, το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας, δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν.

«Ανοιχτή γωνία» σημαίνει ότι η γωνία παροχέτευσης του ματιού είναι αρκετά μεγάλη ώστε το υδατώδες υγρό να φτάνει στους πόρους παροχέτευσης. Μπορεί όμως οι ίδιοι οι πόροι παροχέτευσης να είναι κλειστοί. Όταν το υγρό δεν μπορεί να παροχετευθεί με ευκολία, τότε σταδιακά αυξάνεται η πίεση στο μάτι, γεγονός που οδηγεί στην καταστροφή του οπτικού νεύρου και σε μείωση της όρασης.

Το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας σπάνια προκαλεί πόνο ή κάποιο σύμπτωμα. Η περιφερική όραση μειώνεται με τόσο αργό ρυθμό που μπορεί να έχει προκληθεί ζημιά ακόμα και στην κεντρική όραση προτού το αντιληφθούμε. Ο μόνος τρόπος πρόληψης του γλαυκώματος είναι η έγκαιρη διάγνωση.

«Η ακριβής αιτία ή ο μηχανισμός του γλαυκώματος ανοιχτής γωνίας παραμένουν άγνωστα. Μπορούμε να διαχειριστούμε την πίεση των ματιών, αλλά δεν έχουμε θεραπεία για την ασθένεια» λέει η O'Rourke. Η θεραπεία όμως, μπορεί να ελέγξει το γλαύκωμα.

Τόσο η κληρονομικότητα όσο και η ηλικία, αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της πάθησης. Η O'Rourke συνιστά τα άτομα άνω των 50 να υποβάλλονται σε εξετάσεις για γλαύκωμα τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, ακόμη και αν έχουν τέλεια όραση. Όταν υπάρχει ιστορικό γλαυκώματος στην οικογένεια, ο έλεγχος πρέπει να ξεκινά νωρίτερα.

Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν πόνο, θολή όραση και ευαισθησία στο φως, πολλοί δεν έχουν όμως συμπτώματα στην αρχή της νόσου. Έχουν όμως αργή προοδευτική απώλεια της περιφερικής όρασης, η οποία είναι μη αναστρέψιμη.

Αν μείνουν χωρίς θεραπεία, το αποτέλεσμα είναι ολική απώλεια της όρασης. Ωστόσο, το γλαύκωμα είναι ιάσιμο, ειδικά στα αρχικά στάδια.

Για τη διάγνωση του γλαυκώματος, οι γιατροί κάνουν εξετάσεις για να καθορίσουν την πίεση των ματιών. Η κανονική πίεση είναι μεταξύ 10 και 21 χιλιοστών υδραργύρου (mm Hg). Οποιαδήποτε τιμή μετά το 21 αποτελεί λόγο περαιτέρω εξετάσεων.

Μια κοινή θεραπεία για το γλαύκωμα, είναι η χρήση σταγόνων για τα μάτια, η οποία θα πρέπει να συνεχιστεί επ' αόριστον. Άλλες σταγόνες μειώνουν την παραγωγή υγρών και άλλες βοηθούν στη βελτίωση της εκροής υγρών.

Τα από του στόματος φάρμακα μπορούν επίσης να μειώσουν την πίεση στο μάτι, ενώ η θεραπεία με λέιζερ μπορεί να ενισχύσει την εκροή υγρού μέσω του συστήματος παροχέτευσης του ματιού. Συνήθως απαιτείται φαρμακευτική αγωγή για να διατηρηθεί η πίεση στο μάτι.

Οι χειρουργικές επιλογές περιλαμβάνουν την εγκατάσταση μικροσκοπικών σωλήνων που ονομάζονται στεντ. Αυτοί οι σωλήνες βοηθούν να καθαριστεί το υγρό στο μάτι. Αυτό μπορεί να συμβεί ταυτόχρονα με τη χειρουργική επέμβαση καταρράκτη για ορισμένους ασθενείς.

Πηγή: healthday.com