Ενδομητρίωση: Πώς εκδηλώνεται & πόσο αυξάνει τον κίνδυνο υπογονιμότητας

Ο ιστός αυτός είναι παρόμοιος με τον βλεννογόνο του εσωτερικού τοιχώματος της μήτρας, δηλαδή του ενδομήτριου και μπορεί να αναπτυχθεί στην περιοχή της κοιλιακής χώρας, τις σάλπιγγες, τις ωοθήκες, τους συνδέσμους που υποστηρίζουν τη μήτρα ή ακόμα και στο έντερο.

Η ακριβής αιτία της νόσου είναι άγνωστη και η ενδομητρίωση δεν μπορεί να προληφθεί.

Συμπτώματα

Αν και πολλές γυναίκες που έχουν ενδομητρίωση δεν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα, εάν η διαταραχή προχωρήσει, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Βαριά ή επώδυνη περίοδο
• Κοιλιακό πόνο ή κράμπες πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου
• Πόνο κατά τη διάρκεια ή μετά την ερωτική επαφή
• Επώδυνη ούρηση ή κενώσεις του εντέρου
• Διάρροια ή δυσκοιλιότητα
• Κούραση
• Φούσκωμα ή ναυτία

Υπογονιμότητα

Η ενδομητρίωση μπορεί να προκαλέσει υπογονιμότητα γιατί η πάθηση επηρεάζει τη σύλληψη και την εξέλιξη της εγκυμοσύνης.

Μελέτες δείχνουν ότι 4 στις 10 γυναίκες με ενδομητρίωση αντιμετωπίζουν προβλήματα γονιμότητας. Η πάθηση είναι συχνή στις νεαρές γυναίκες, καθώς αφορά το 5-10% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας.

Η πιθανότητα εμφάνισης υπογονιμότητας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της ενδομητρίωσης.

Η ενδομητρίωση μπορεί να επηρεάσει τη γονιμότητα με τρεις τρόπους:

Απόφραξη σαλπίγγων: Η κυτταρική ανάπτυξη του ενδομητρικού ιστού μπορεί να μπλοκάρει τις σάλπιγγες και να εμποδίσει το ωάριο να κάνει την κανονική του πορεία κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας.

Κύστεις ωοθηκών: Η ενδομητρίωση μπορεί να προκαλέσει κύστεις που εμποδίζουν τη διέλευση των ωαρίων και οι οποίες είναι δυνατόν να βλάψουν τις ωοθήκες.

Στειρότητα από ενδομητρίωση: Μπορεί να προκληθεί και από αλλαγές στο πυελικό περιβάλλον το οποίο μετατρέπεται από φιλικό σε εχθρικό για τη συνάντηση του ωαρίου με το σπερματοζωάριο.

Ακόμα και αν επιτευχθεί γονιμοποίηση, η ενδομητρίωση μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα, όπως να μειώσει την ικανότητα εμφύτευσης του εμβρύου στο έδαφος της μήτρας και να αυξήσει τον κίνδυνο αποβολής.

Υπολογίζεται ότι περίπου το ένα τρίτο των γυναικών που πάσχουν από ενδομητρίωση μπορούν να συλλάβουν φυσικά χωρίς καμία απολύτως θεραπεία.

Για τις υπόλοιπες γυναίκες που πάσχουν από ενδομητρίωση, προκρίνεται ως καλύτερη λύση η εξωσωματική γονιμοποίηση.