Παγκόσμια Ημέρα κατά του Πάρκινσον: Τα πρώιμα συμπτώματα και οι συνοδές παθήσεις
Η νόσος του Πάρκινσον είναι μία χρόνια, προοδευτικά εξελισσόμενη νευροεκφυλιστική νόσος, η δεύτερη σε συχνότητα στους ηλικιωμένους στην Ευρώπη μετά τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Υπολογίζεται ότι προσβάλλει το περίπου 0,3% του γενικού πληθυσμού και
το 1% των ατόμων στις ηλικίες άνω των 60 ετών, όπου καταγράφονται τα περισσότερα
κρούσματα.
Στην Δυτική Ευρώπη υπολογίζεται ότι πάσχουν 828.000 άτομα, εκ των
οποίων περίπου 23.000 στην Ελλάδα, σύμφωνα με παγκόσμια έρευνα που
δημοσιεύθηκε το 2018 στο επιστημονικό περιοδικό The Lancet.
Η νόσος του Πάρκινσον προκαλεί ορισμένα πολύ χαρακτηριστικά κινητικά συμπτώματα.
Το κυριότερο από αυτά είναι η επιβράδυνση των κινήσεων (βραδυκινησία) η οποία
παρατηρείται σε όλους τους ασθενείς. Η βραδυκινησία μπορεί να συνοδεύεται από ένα ή περισσότερα άλλα κινητικά συμπτώματα:
- Τρέμουλο (δύο στους τρεις ασθενείς)
- Δυσκαμψία (στο 90% των ασθενών)
- Αστάθεια κατά τη βάδιση
Εκτός από τα κινητικά συμπτώματα, η νόσος προκαλεί και ευρύ φάσμα μη-κινητικών συμπτωμάτων, ενώ έχει και αρκετές συνοδές καταστάσεις.
Άλλα από αυτά εκδηλώνονται αρκετά χρόνια πριν αρχίσει να τρέμει το ένα χέρι του ασθενή ή η μία πλευρά του σώματός του, και άλλα όταν προχωρήσει η ασθένεια.
Πρώιμα μη κινητικά συμπτώματα μπορεί να είναι ο ανήσυχος ύπνος με πολύ «ζωντανά» όνειρα και κινήσεις του σώματος, η διαταραχή της όσφρησης, η δυσκοιλιότητα που μπορεί να επιμείνει για εβδομάδες και η κατάθλιψη.
Αργότερα στην πορεία της νόσου μπορεί να αναπτυχθεί ορθοστατική υπόταση, ακράτεια ούρων, προβλήματα μνήμης και νόησης, παραισθήσεις κ.α.
Συννοσηρότητες
Οι ασθενείς με νόσο Πάρκινσον παρουσιάζουν συχνά πολλαπλά προβλήματα υγείας,
άλλα από τα οποία είναι μη-κινητικά συμπτώματα της ασθένειας και άλλα συνοδές
καταστάσεις.
Τα προβλήματα αυτά κυμαίνονται από καρδιοπάθεια και μελάνωμα έως κατάθλιψη και
ακράτεια και επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την ποιότητα της ζωής τους.
Σχετική έρευνα σε 510.000 ανθρώπους ηλικίας άνω των 55 ετών, αποκάλυψε πως μόλις το 7,4% των πασχόντων με νόσο Πάρκινσον δεν είχαν κάποιο
συνοδό πρόβλημα υγείας.
Συγκεκριμένα, το 31% των ασθενών με Πάρκινσον έπασχαν από πέντε ή περισσότερα άλλα νοσήματα και διαταραχές (έναντι 13% στους εθελοντές χωρίς τη νόσο).
Επιπλέον, το 12% των ασθενών με Πάρκινσον έπασχαν από επτά ή περισσότερα άλλα νοσήματα (έναντι 3,9%).
Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό
BMC Neurology, στα συνοδά σωματικά προβλήματα που είχαν οι ασθενείς
συμπεριλαμβάνονταν υπέρταση (το 41% από αυτούς), στεφανιαία νόσος (το 25%),
αρθρίτιδα (σχεδόν 22%) και εγκεφαλικά επεισόδια (σχεδόν 14% των ασθενών).
Στα συνοδά ψυχικά προβλήματα συμπεριλαμβάνονταν η σχιζοφρένεια και η διπολική διαταραχή, με τους πάσχοντες από νόσο Πάρκινσον να έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να πάσχουν από αυτές έναντι των υγιών συνομηλίκων τους (3,5% έναντι 1%).
Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι οι ασθενείς με νόσο Πάρκινσον έχουν διπλάσιες πιθανότητες εκδήλωσης καρδιαγγειακών νοσημάτων και 50% περισσότερες πιθανότητες να χάσουν τη ζωή τους από αυτά.
Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 έχει επίσης αμφίδρομη σχέση με τη νόσο. Μελέτες έχουν δείξει ότι ποσοστό 8-30% των ατόμων με Πάρκινσον έχουν διαβήτη, ενώ
το 50-80% έχουν μη φυσιολογικά αποτελέσματα στην καμπύλη γλυκόζης (σακχάρου).
Για λόγους που δεν έχουν ακόμα αποσαφηνιστεί, διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρκίνο του μαστού, καθώς και μελάνωμα (η πιο επιθετική μορφή καρκίνου του δέρματος).
Τέλος, η ανεπάρκεια της βιταμίνης D είναι συχνότερη στους ασθενείς που ζουν με
νόσο Πάρκινσον, οι οποίοι πιθανώς εξαιτίας της διατρέχουν και αυξημένο κίνδυνο να
εκδηλώσουν κατάγματα οστών.
