Διατροφικές συμβουλές από Ρωσίδα διαιτολόγο

Την πρώτη θέση στην παχυσαρκία κατέλαβε το Μεξικό, το 2013,σύμφωνα με τα στοιχεία της τελευταίας έκθεσης του ΟΗΕ, αφήνοντας πίσω τις ΗΠΑ.Συγκεκριμένα, οι παχύσαρκοι στο Μεξικό αποτελούν σχεδόν το 33% του πληθυσμού τηςχώρας, ενώ στην Αμερική το 31,8%.

Όπως εξηγεί η διαιτολόγος Ελένα Σολομάτινα, ανεξάρτητα απότη φυλή ή την εθνικότητα ενός ατόμου, ο αριθμός των θερμίδων που προσλαμβάνει,πρέπει να αντιστοιχεί στην ποσότητα της ενέργειας που καταναλώνει.

Προκειμένου να προσδιοριστούν, όμως, τα παραπάνω, θα πρέπειπρώτα να γνωρίζουμε το λεγόμενο ιδανικό βάρος, που υπολογίζεται ως εξής: (Ύψοςσε εκατοστά – 100) – 10%.

Στη συνέχεια, για να υπολογιστεί ο βασικός μεταβολικόςρυθμός (ΒΜΡ), παίρνουμε το ιδανικό βάρος και το πολλαπλασιάζουμε με 24. Αυτόςείναι ο αριθμός των θερμίδων που απαιτούνται για την λειτουργία του σώματος.

Η μέση στατιστική ανάγκη ανέρχεται σε περίπου 2.000 θερμίδεςτην ημέρα, όμως, για παράδειγμα, για τους αθλητές, η ποσότητα αυτή θα μπορούσενα φθάσει τις 4-5 χιλιάδες θερμίδες ημερησίως.

Εν τω μεταξύ, επικρατεί η πολύ διαδεδομένη αντίληψη ότι τοβάρος των ανθρώπων μπορεί να επηρεάζεται από τη «συμβατότητα» ορισμένων τροφών,με αποτέλεσμα να τίθεται το ζήτημα της«χωριστής διατροφής».

Ωστόσο, όπως επισημαίνει η διαιτολόγος Σβετλάνα Ισάενκοβα,οι φυσιολόγοι και οι χημικοί έχουν τις δικές τους απόψεις και δεν θεωρούναναγκαίο τον αυστηρό διαχωρισμό των διαφόρων τροφίμων για τη διευκόλυνση τηςδιαδικασίας της πέψης.

Ο οργανισμός του ανθρώπου ενεργοποιεί, ανάλογα με τις τροφές,τους μηχανισμούς που παράγουν ακριβώς εκείνα τα ένζυμα, τα οποία είναι απαραίτηταείναι για την πέψη τους.

Εν τω μεταξύ, πολλά από τα «παχύσαρκα» κράτη προσπαθούν σενομοθετικό επίπεδο να συνετίσουν όσους υπέκυψαν στον πειρασμό του έκτουθανάσιμου αμαρτήματος.

Συγκεκριμένα, οι Αρχές του Μεξικό σκοπεύουν να επιβάλουνειδικό φόρο 8% στα είδη διατροφής, που έχουν περισσότερες από 275 θερμίδες ανά100 γραμμάρια.

Οι αρχές του Ντουμπάι, όμως, εφάρμοσαν αντίθετη πολιτική. Υποσχέθηκανστους υπηκόους τους, ένα γραμμάριο χρυσού για κάθε μειωμένο κιλό από το περιττόβάρος τους.