ΦΑΡΜΑΚO

Λουράντος για ιδιοκτησιακό: Στην αναμπουμπούλα ο... λύκος χαίρεται

Το θέμα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, όπου θα μπορούν και μη φαρμακοποιοί να λειτουργούν φαρμακεία- το οποίο ανοίγει διάπλατα με το τρίτο Μνημόνιο- στηλιτεύει ο πρόεδρος του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Κων. Λουράντος.

Λουράντος για ιδιοκτησιακό: Στην αναμπουμπούλα ο... λύκος χαίρεται

Ο πρόεδρος του ΠΦΣ θυμίζει ωστόσο, ότι το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δ.Ε.Ε.) με σειρά αποφάσεων του, έχει κρίνει ότι ο περιορισμός της ιδιοκτησίας φαρμακείων αποκλειστικά από φαρμακοποιούς διασφαλίζει την ανεξαρτησία των φαρμακευτικών υπηρεσιών και αποτρέπει συγκρούσεις συμφερόντων. Θέτει δε το ερώτημα, «εάν είναι οι δανειστές που προωθούν τις ρυθμίσεις αυτές που δεν ισχύουν ούτε στις χώρες τους ούτε σε καμία άλλη σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα, ή είναι εγχώρια ημεδαπά συμφέροντα;»

Αναλυτικά, η δήλωση του προέδρου του ΠΦΣ έχει ως εξής:

«Οι προθέσεις των διαφόρων συμφερόντων αποτυπώνονται με τον πλέον ξεκάθαρο πια τρόπο στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει τις φημολογούμενες ρυθμίσεις για το ιδιοκτησιακό των φαρμακείων. Στην έκθεση αυτή με τις νέες ρυθμίσεις «παρέχεται έτσι η δυνατότητα σε επιχειρηματίες να επενδύσουν και να ιδρύσουν φαρμακεία εντείνοντας τον ανταγωνισμό και αυξάνοντας την διάθεση των φαρμάκων και των λοιπών προϊόντων γεγονός που αναμένεται να οδηγήσει σε σημαντική μείωση των τιμών των προϊόντων.»

Επομένως οποιαδήποτε οδηγεί σε πολυφαρμακία, αυξάνει τη συνταγογράφηση και την φαρμακευτική δαπάνη για να φέρει την «ανάπτυξη»...

Το σύνολο των προτεινόμενων φημολογούμενων ρυθμίσεων για το ιδιοκτησιακό των φαρμακείων έρχεται ευθέως σε σύγκρουση ουχί μόνο με το ενωσιακό κεκτημένο, αλλά και με το δίκαιο των μεγαλύτερων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία κλπ). Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δ.Ε.Ε.) με σειρά αποφάσεων του (υποθέσεις C‑171/07, C‑172/07 C‑531/06, C‑570/07 και C‑571/07) έχει κρίνει ότι ο περιορισμός της ιδιοκτησίας φαρμακείων αποκλειστικά από φαρμακοποιούς διασφαλίζει την ανεξαρτησία των φαρμακευτικών υπηρεσιών και αποτρέπει συγκρούσεις συμφερόντων.

Συνεπώς τίθεται ευλόγως το ερώτημα, είναι οι δανειστές που προωθούν τις ρυθμίσεις αυτές που δεν ισχύουν ούτε στις χώρες τους ούτε σε καμία άλλη σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα, ή είναι εγχώρια ημεδαπά συμφέροντα που στην ...αναμπουμπούλα άδραξαν την ευκαιρία και προσέθεσαν ρυθμίσεις που ευνοούν μόνο εκείνα εις βάρος της Δημόσιας Υγείας και του κρατικού προϋπολογισμού;»