ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Γιατί η έκθεση στον ήλιο παχαίνει τους άνδρες

Με τον υδράργυρο στα ύψη, πολλοί αναζητούμε λίγη δροσιά σε ένα παγωτό ή μια παγωμένη μπύρα.

Γιατί η έκθεση στον ήλιο παχαίνει τους άνδρες

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ωστόσο, ότι δεν ευθύνεται μόνο η επιθυμία μας να δροσιστούμε που μας οδηγεί σε τέτοιες τροφές όταν βρισκόμαστε στον ήλιο.

Νέα μελέτη διαπίστωσε ότι η έκθεση στο φως του ήλιου διεγείρει την απελευθέρωση της ορμόνης της πείνας από το δέρμα, μια επίδραση που παρατηρείται ωστόσο μόνο στους άνδρες.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ στο Ισραήλ υποστηρίζουν ότι οι άνδρες είναι πιο πιθανό να πάρουν βάρος το καλοκαίρι λόγω αυτής της ορμόνης.

Στις γυναίκες παρεμβαίνουν στη διαδικασία απελευθέρωσης της ορμόνης της πείνας, τα οιστρογόνα, γι' αυτό και δεν αλλάζει η όρεξή τους.

«Αυτά τα ευρήματα προσδιορίζουν το δέρμα ως τον κύριο μεσολαβητή της ενεργειακής ομοιόστασης και μπορεί να οδηγήσουν σε θεραπευτικές προσεγγίσεις των ασθενειών του ενδοκρινικού συστήματος με βάση το φύλο» επισημαίνουν οι ερευνητές.

Η ανάγκη κατανάλωσης τροφής ελέγχεται κυρίως από την επικοινωνία μεταξύ των περιφερειακών ιστών, όπως αυτοί του εντέρου και του ήπατος, και του εγκεφάλου.

Οι ορμόνες απελευθερώνονται από τα περιφερειακά όργανα για να φτάσουν σε περιοχές του εγκεφάλου όπως ο υποθάλαμος, ο οποίος ελέγχει λειτουργίες όπως η θερμοκρασία, ο ύπνος και η πείνα.

Η μελέτη εξέτασε τη διατροφή 3.000 Ισραηλινών από το 1999 έως το 2001.

Η Carmit Levy και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν ότι οι άνδρες αύξησαν την πρόσληψη θερμίδων από τα τρόφιμα τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν η ηλιακή ακτινοβολία είναι υψηλότερη.

Ωστόσο, οι γυναίκες δεν παρουσίασαν ανάλογη αύξηση.

Η έρευνα υποστηρίχθηκε από μια μελέτη σε ποντίκια που εκτέθηκαν σε καθημερινή υπεριώδη ακτινοβολία (UVB) για δέκα εβδομάδες.

Οι ερευνητές παρατήρησαν «σημαντική αύξηση στην πρόσληψη τροφής» στα αρσενικά ποντίκια, αλλά όχι στα θηλυκά.

Διαπιστώθηκε ότι η ακτινοβολία UVB διεγείρει την απελευθέρωση της ορμόνης της πείνας γκρελίνη από τα λιποκύτταρα στον ιστό του δέρματος των αρσενικών ποντικών, που ονομάζονται λιποκύτταρα.

Όταν έφτασε στον υποθάλαμο, η γκρελίνη αύξησε την όρεξη, την πρόσληψη τροφής και το βάρος στα αρσενικά ποντίκια.

Οι ερευνητές σημείωσαν επίσης ότι τα ποντίκια αναζητούσαν τροφή πιο έντονα, κάτι που υποδηλώνει ότι η αυξημένη πρόσληψη τροφής σχετίζεται επίσης με το σύστημα επιβράβευσης του εγκεφάλου και όχι απλώς με την εκπλήρωση των ενεργειακών απαιτήσεων.

Η επίδραση αμβλύνθηκε ωστόσο στα θηλυκά ποντίκια επειδή τα οιστρογόνα παρενέβαιναν στην απελευθέρωση της γκρελίνης από τα λιπώδη κύτταρα μέσα στο δέρμα.

Τα θηλυκά ποντίκια με χαμηλή κυκλοφορία οιστρογόνων κατανάλωναν επίσης περισσότερη τροφή όταν εκτέθηκαν σε UVB.

Τα αρσενικά ανέφεραν ότι πεινούσαν περισσότερο ένα μήνα μετά την έναρξη της θεραπείας τους, αλλά τα θηλυκά δεν ανέφεραν αλλαγή στην όρεξή τους.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα αποτελέσματά τους προσδιορίζουν το λίπος του δέρματος ως πιθανό ρυθμιστή της συμπεριφοράς σίτισης, προσθέτοντας έναν νέο τύπο λιπώδους ιστού στην εξίσωση του ενεργειακού ισοζυγίου.

Η έρευνα δείχνει τον πιθανό μηχανισμό με τον οποίο η UVB μπορεί να επηρεάσει τον μεταβολισμό των ορμονών, κάτι ανάλογο με το πώς δρα βοηθώντας την παραγωγή βιταμίνης D στο δέρμα μας, και πώς αυτό μπορεί να σχετίζεται με την αύξηση της ορμόνης της όρεξης στους άνδρες, της γκρελίνης.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση Nature Metabolism.