Ουρική αρθρίτιδα: Τελικά σε ποιο βαθμό ευθύνεται η διατροφή;
Μια νέα επιστημονική μελέτη στην επιθεώρηση The BMJ έρχεται να ταράξει τα επιστημονικά νερά, καθώς φαίνεται να διαψεύδει τη μέχρι τώρα επικρατούσα θεωρία ότι η ουρική αρθρίτιδα προκαλείται πρωτίστως από τις διατροφικές συνήθειες.
Σύμφωνα με τους ερευνητές που εκπόνησαν τη νέα μελέτη, η διατροφή παίζει πολύ μικρότερο ρόλο σε σύγκριση με τα γονίδια στην αύξηση των επιπέδων του ουρικού οξέος που συχνά προηγείται της εκδήλωσης των συμπτωμάτων της ουρικής αρθρίτιδας.
Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια συχνή πάθηση που χαρακτηρίζεται από τον ισχυρό πόνο και το πρήξιμο στις αρθρώσεις. Προσβάλλει συχνότερα τους άνδρες ηλικίας 40 ετών και άνω και οφείλεται στην αυξημένη συγκέντρωση ουρικού οξέος στο αίμα (υπερουριχαιμία), το οποίο στη συνέχεια σχηματίζει κρυστάλλους γύρω από τις αρθρώσεις.
Εδώ και δεκαετίες, η διατροφή αναγνωρίζεται ως ο βασικός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη της ουρικής αρθρίτιδας. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, τροφές και ποτά όπως το κόκκινο κρέας, τα θαλασσινά, το αλκοόλ και τα αναψυκτικά με ζάχαρη συσχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης ουρικής αρθρίτιδας, ενώ άλλα προϊόντα, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, τα γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά και ο καφές, δρουν προστατευτικά ενάντια στην πάθηση.
Άλλες μελέτες έχουν δείξει βέβαια ότι στην ουρική αρθρίτιδα υπάρχει και σημαντικό γενετικό υπόβαθρο.
Προκειμένου να κατανοήσουν καλύτερα πώς η διατροφή και τα γονίδια εμπλέκονται στην ουρική αρθρίτιδα, ερευνητές από τη Νέα Ζηλανδία ανέλυσαν τις διατροφικές συνήθειες και το γενετικό προφίλ 8.414 ανδρών και 8.346 γυναικών. Οι συμμετέχοντες ήταν άνω των 18 ετών, δεν είχαν ιστορικό νεφροπάθειας ή ουρικής αρθρίτιδας και δεν λάμβαναν φάρμακα για τη μείωση του ουρικού οξέος ή διουρητικά.
Οι ερευνητές κατέγραψαν τα επίπεδα ουρικού οξέος όλων των συμμετεχόντων, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ουρική αρθρίτιδα, όπως το φύλο, η ηλικία, ο δείκτης μάζας σώματος, η ημερήσια πρόσληψη θερμίδων, το μορφωτικό επίπεδο, τα επίπεδα σωματικής άσκησης και το κάπνισμα.
Από τα διατροφικά στοιχεία προέκυψε ότι επτά προϊόντα συσχετίστηκαν με αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα: μπίρα, οινοπνευματώδη ποτά, κρασί, πατάτες, πουλερικά, αναψυκτικά και κόκκινο κρέας. Από την άλλη, οκτώ προϊόντα συσχετίστηκαν με μειωμένα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα: αυγό, φιστίκια, δημητριακά, αποβουτυρωμένο γάλα, τυρί, μαύρο ψωμί, μαργαρίνη και φρούτα (εκτός των εσπεριδοειδών).
Ωστόσο, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές στη μελέτη τους, σε καθένα από αυτά τα προϊόντα μπορούσε να αποδοθεί μια διαφοροποίηση μικρότερη του 1% στα επίπεδα του ουρικού οξέος. Ομοίως, κοιτάζοντας συνολικά το πόσο υγιεινή ήταν η διατροφή των συμμετεχόντων, οι ερευνητές κατάφεραν να εξηγήσουν διαφοροποιήσεις μικρότερες του 0,3% στα επίπεδα του ουρικού οξέος.
Στον αντίποδα, οι γενετικές αναλύσεις αποκάλυψαν ότι οι διαφορές στα επίπεδα του ουρικού οξέος είναι δυνατό να αποδοθούν σε ποσοστό 23,9% στα γονίδια.
«Τα στοιχεία μας αμφισβητούν την επικρατούσα άποψη ότι η υπερουριχαιμία οφείλεται πρωτίστως στη διατροφή, καθώς δείχνουν για πρώτη φορά ότι οι γενετικές παραλλαγές παίζουν πολύ σημαντικότερο ρόλο απ’ ό,τι οι διατροφικές συνήθειες» καταλήγουν οι ερευνητές στη μελέτη τους.
Σε editorial που συνοδεύει τη μελέτη, ερευνητές από το βρετανικό Πανεπιστήμιο Κιλ επισημαίνουν ότι οι ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα συχνά στιγματίζονται επειδή θεωρείται ότι για την πάθησή τους ευθύνονται οι ίδιοι και οι ανθυγιεινές συνήθειές τους, με αποτέλεσμα συχνά να διστάζουν να αναζητήσουν την απαραίτητη ιατρική βοήθεια. Έτσι, προσθέτουν, η νέα μελέτη δίνει την ευκαιρία να ανατραπεί η άποψη αυτή και να αρθούν τα εμπόδια στη μείωση της επιβάρυνσης από αυτή τη συχνή και εύκολα αντιμετωπίσιμη πάθηση.
Δείτε κι αυτό:
Ουρική αρθρίτιδα: Τα ύπουλα σημάδια που πιθανώς αγνοείτε (εικόνες)
