ΥΓΕΙΑ

Καρκίνος του παγκρέατος: Συμπτώματα και αιτίες εμφάνισης

Ο παγκρεατικός καρκίνος είναι μια δύσκολα αντιμετωπίσιμη μορφή καρκίνου, ηοποία εμφανίζεται όταν τα κύτταρα του παγκρέατος αυξάνονται και πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα, δημιουργώντας μία μάζα που ονομάζεται όγκος.

Καρκίνος του παγκρέατος: Συμπτώματα και αιτίες εμφάνισης

Ο παγκρεατικός καρκίνος είναι ένας γενετικά πολύπλοκος καρκίνος με μεγάλο
αριθμό μεταλλάξεων, που έχει συνέπεια την δύσκολη στόχευσή του με
χημειοθεραπευτικά και άλλα φάρμακα.

Το γενικό ποσοστό 5ετούς επιβίωσης σε όλους τους αρρώστους με καρκίνο του παγκρέατος είναι χαμηλό. Σε περιπτώσεις έγκαιρης διάγνωσης, που συνεπάγεται αυξημένη πιθανότητα χειρουργικής αφαίρεσης, το ποσοστό αυτό μπορεί να φθάσει και το 40-45%.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα πολλές φορές δεν είναι έντονα και εξαρτώνται από το σημείο στο
οποίο εντοπίζεται η νόσος - κεφαλή, αυχένας, σώμα και ουρά. Σε αυτά,
περιλαμβάνονται κυρίως το κοιλιακό ή οσφυϊκό άλγος, που εντοπίζεται στο επιγάστριο και την πλάτη, ο ίκτερος, η απώλεια βάρους, η δυσπεψία, η ναυτία και η
κατάθλιψη χωρίς ιδιαίτερο λόγο.

Επίσης, η οξεία παγκρεατίτιδα χωρίς εμφανή αιτία, αποτελεί υποψία της νόσου.

Ομοίως, ισχυρή υποψία αποτελεί και η αιφνίδια εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη, σε ασθενείς άνω των 50 ετών, χωρίς οικογενειακό ιστορικό.

Αιτίες εμφάνισης

Οι αιτίες της αυξημένης συχνότητας εμφάνισης του καρκίνου του παγκρέατος είναι
πολλές με κυρίαρχη το κάπνισμα στο οποίο οφείλεται πάνω από το ένα τέταρτο των αρρώστων στους οποίους εμφανίζεται η νόσος. Επιπλέον, οι ασθενείς που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη ή οι ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό, έχουν αυξημένο κίνδυνο προσβολής. Η παχυσαρκία και η αυξημένη κατανάλωση λίπους επίσης συντελούν, όπως και η χρόνια παγκρεατίτιδα και η χρήση αλκοόλ.

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη εξέταση για τη διάγνωση της νόσου. Η πρώιμη διάγνωση βασίζεται στα συμπτώματα του ασθενούς και στην έγκαιρη προσέλευση του στο γιατρό.

Οι πιο ενδεδειγμένες μέθοδοι είναι απεικονιστικές εξετάσεις, όπως η αξονική τομογραφία CT και η μαγνητική τομογραφία MRI, ο ενδοσκοπικός υπερηχογραφικός έλεγχος (EUS), η λαπαροσκόπηση και η βιοψία.