Οστεοαρθρίτιδα: Για ποιες άλλες χρόνιες παθήσεις αυξάνει τον κίνδυνο

Οι πάσχοντες από οστεοαρθρίτιδα, τη νόσο που προκαλεί φθορά του χόνδρου των αρθρώσεων επιτρέποντας στα οστά να τρίβονται μεταξύ τους, τείνουν να αναπτύσσουν πολλά ακόμη προβλήματα υγείας καθώς περνούν τα χρόνια.

Στις παθήσεις αυτές περιλαμβάνονται οι καρδιακές παθήσεις, ο διαβήτης, οι διαταραχές της διάθεσης, ο καρκίνος, καθώς και ασθένειες των νεφρών, του ήπατος, των πνευμόνων και άλλων οργάνων.

«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα αντιμετωπίζουν σχεδόν τριπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν σοβαρή πολυνοσηρότητα», κατέληξαν οι ερευνητές με επικεφαλής τον Andrea Dell'isola, αναπληρωτή καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Lund της Σουηδίας.

Οι ερευνητές ανέλυσαν ιατρικά δεδομένα για σχεδόν 10.000 κατοίκους της περιοχής Skane στη νότια Σουηδία που διαγνώστηκαν με οστεοαρθρίτιδα μεταξύ 2008 και 2009.

Κάθε ένας από αυτούς τους πάσχοντες με οστεοαρθρίτιδα αντιστοιχίστηκε με δύο άτομα ίδιας ηλικίας και φύλου χωρίς οστεοαρθρίτιδα, προκειμένου να παρακολουθούνται και να συγκρίνονται τα πρότυπα υγείας τους.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που ήταν πιθανό να αρρωστήσουν περισσότερο καθώς γερνούσαν, είχαν την τάση να έχουν οστεοαρθρίτιδα.

Περίπου το 42% των ανθρώπων που εμφάνιζαν τις περισσότερες χρόνιες ασθένειες είχαν οστεοαρθρίτιδα, σε σύγκριση με το 29% εκείνων που είχαν τις λιγότερες.

Συνολικά, η οστεοαρθρίτιδα αύξανε τον κίνδυνο ενός ατόμου να ανήκει στην πιο ευπαθή ομάδα κατά περίπου δυόμισι φορές, δήλωσαν οι ερευνητές.

Οι επιπτώσεις της οστεοαρθρίτιδας στον τρόπο ζωής και την υγεία θα μπορούσαν ενδεχομένως να εξηγήσουν αυτόν τον αυξημένο κίνδυνο, δήλωσαν οι ερευνητές.

Τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα είναι λιγότερο πιθανό να ασχοληθούν με τη σωματική δραστηριότητα, ενώ υποφέρουν από χρόνια χαμηλού βαθμού φλεγμονή.

Σε συνδυασμό με μια δίαιτα με πολλές θερμίδες, αυτοί οι παράγοντες θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο ενός ατόμου για πολλές διαφορετικές ασθένειες, δήλωσαν οι ερευνητές.

«Τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα είναι πιο πιθανό να βιώσουν υψηλότερο επίπεδο αναπηρίας από ό,τι τα άτομα χωρίς την πάθηση», καταλήγουν.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό RMD Open.