Σύνδρομο Schmidt: Τα συμπτώματα του αυτοάνοσου συνδρόμου που προσβάλλει τον θυρεοειδή
Το σύνδρομο Schmidt, ή πολυαδενικό αυτοάνοσο σύνδρομο τύπου 2 (PAS-2), είναι ένα αυτοάνοσο σύνδρομο στο οποίο ένα άτομο παρουσιάζει δύο ή περισσότερες ενδοκρινικές διαταραχές.
Το σύνδρομο επηρεάζει τους αδένες που παράγουν ορμόνες, μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα όργανα, ενώ αν δεν αντιμετωπιστεί, γίνεται απειλητικό για τη ζωή.
Τα άτομα με σύνδρομο Schmidt παρουσιάζουν δύο από τα τρία ακόλουθα συμπτώματα:
- Πρωτοπαθή επινεφριδιακή ανεπάρκεια (νόσο του Addison): Τα επινεφρίδια δεν παράγουν επαρκή ποσότητα κορτιζόλης και αλδοστερόνης.
- Αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα: Το άτομο μπορεί να πάσχει από αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, όπως είναι η νόσος του Graves ή η θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Η νόσος του Graves προκαλεί υπερδραστηριότητα του θυρεοειδούς, ενώ η θυρεοειδίτιδα Hashimoto προκαλεί αργή λειτουργία του θυρεοειδούς.
- Διαβήτη τύπου 1: Το πάγκρεας μπορεί να μην παράγει αρκετή ινσουλίνη, με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται διαβήτης.
Η ακριβής συχνότητα του συνδρόμου Schmidt δεν έχει προσδιοριστεί με ακρίβεια, αλλά φαίνεται να επηρεάζει από 1 στα 1.000 έως 1 στα 20.000 άτομα. Είναι πιο συχνό στις γυναίκες και συνήθως εμφανίζεται μεταξύ των ηλικιών 20 και 40 ετών.
Τα άτομα μπορεί να πάσχουν επίσης από ασθένειες που επηρεάζουν τους άλλους ενδοκρινείς αδένες, όπως:
- υπογοναδισμό
- μυασθένεια
- κοιλιοκάκη
- αλωπεκία
- λεύκη
- κακοήθη αναιμία
- νόσος του Πάρκινσον
- σύνδρομο του καθηλωμένου ατόμου
- ερπητοειδή δερματίτιδα
- θρομβοπενία
Συμπτώματα
Ένα άτομο μπορεί να παρουσιάσει μη ειδικά συμπτώματα, όπως:
- απώλεια βάρους
- απώλεια όρεξης
- ναυτία και εμετό
- κόπωση
- αδυναμία
- πόνο στο στομάχι
Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τις συγκεκριμένες ενδοκρινικές παθήσεις που έχει ένα άτομο.
Το σύνδρομο Schmidt είναι ένα αυτοάνοσο σύνδρομο. Τέτοια σύνδρομα εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της λανθασμένης επίθεσης του ανοσοποιητικού συστήματος σε υγιείς ιστούς του σώματος.
Η θεραπεία του συνδρόμου περιλαμβάνει τη χορήγηση συγκεκριμένων ορμονών για την αντικατάσταση εκείνων που χάνονται ως αποτέλεσμα της πάθησης.
Το σύνδρομο φαίνεται να έχει κληρονομική συνιστώσα, καθώς είναι πιο συχνό σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό του συνδρόμου.
Πρόγνωση
Χωρίς θεραπεία, το σύνδρομο είναι απειλητικό για τη ζωή. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορούν να βοηθήσουν στη σταθεροποίηση των επιπέδων ορμονών, στη διατήρηση της σωστής λειτουργίας του οργανισμού και στη μείωση του κινδύνου επιπλοκών.
Τα άτομα με PAS-2 διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 1 και συναφείς επιπλοκές, όπως:
- βλάβη των νεύρων (νευροπάθεια)
- βλάβη στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού (αμφιβληστροειδοπάθεια)
- νεφρική νόσο
- διαβητική κετοξέωση, μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση στην οποία η έλλειψη ινσουλίνης προκαλεί συσσώρευση επιβλαβών ουσιών που ονομάζονται κετόνες στο αίμα
- ασυνήθιστα χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα (υπογλυκαιμία)
- ανεπαρκή επίπεδα γλυκόζης στον εγκέφαλο
Με πληροφορίες από Medical News Today
