Γιατί πρέπει να μειώσετε τη χρήση πλαστικών
Μπορεί να είναι χρηστικά στην καθημερινότητα, αλλά τα πλαστικά αποτελούν απειλή, όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά και για την ανθρώπινη υγεία.

Το πλαστικό είναι παντού γύρω μας. Υπάρχει στα τηλέφωνά μας, στα μπουκάλια νερού, στα έπιπλα και στα ρούχα μας. Βρίσκεται ακόμη και μέσα στο σώμα μας.
Πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας σχετικά με τις επιπτώσεις της έκθεσης σε χημικές ουσίες που συνδέονται με το πλαστικό, διαπίστωσε ότι συμβάλλουν στην παχυσαρκία, τον διαβήτη και τις καρδιακές παθήσεις.
Οι ειδικοί λένε ότι χρειάζονται περισσότερες έρευνες, αλλά όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα είναι ανησυχητικά.
Η ζωή με πλαστικό κρύβει κινδύνους
«Είναι πραγματικά δύσκολο να αποφύγουμε το πλαστικό, επειδή βρίσκεται παντού: στις συσκευασίες, στα μπουκάλια νερού και στα προϊόντα προσωπικής φροντίδας», λέει η Michaela Lucas, κλινική καθηγήτρια και ανοσολόγος στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νότιας Αυστραλίας.
«Από την κορυφή του Έβερεστ μέχρι τον βυθό των ωκεανών, τα μικροπλαστικά έχουν μολύνει τη Γη. Τα τρώμε, τα πίνουμε και τα αναπνέουμε κυριολεκτικά. Ναι, καλά διαβάσατε. Μπορεί να εισπνέουμε πλαστικό» λέει.
Ωστόσο, σύμφωνα με τη Michaela Lucas, προσπαθούμε να κατανοήσουμε πλήρως πόσο πλαστικό εισπνέουν οι άνθρωποι.
Πρόσφατη μελέτη εντόπισε για πρώτη φορά μικροπλαστική ρύπανση στο ανθρώπινο αίμα. Στη μελέτη, σχεδόν το 80% των συμμετεχόντων είχαν μικροπλαστικά στο αίμα τους.
Όταν αυτές οι χημικές ουσίες εισέρχονται στον ανθρώπινο οργανισμό, μπορούν να προσκολληθούν στις εξωτερικές μεμβράνες των ερυθρών αιμοσφαιρίων, περιορίζοντας ενδεχομένως την ικανότητά τους να μεταφέρουν οξυγόνο.
Πλαστικά έχουν επίσης βρεθεί στον ανθρώπινο πλακούντα.
Σε μια άλλη μελέτη με έγκυες αρουραίους, τα μικροπλαστικά κατάφεραν να περάσουν από τους πνεύμονες και να εισέλθουν στην καρδιά, τον εγκέφαλο και άλλα όργανα του εμβρύου.
Έτσι, οι πρώτες μελέτες υποδηλώνουν ότι τα μικροπλαστικά μπορούν να συσσωρεύονται στα όργανα μας, με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που συσσωρεύονται στο περιβάλλον.

Διαταραχές του οργανισμού
Το ενδοκρινικό σύστημα είναι ένα σύνολο οργάνων που ελέγχουν την παραγωγή και την απελευθέρωση ορμονών στο σώμα μας. Λειτουργεί παρακολουθώντας και ρυθμίζοντας τα επίπεδα των διαφόρων ορμονών στο αίμα μας. Για παράδειγμα, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μας ρυθμίζονται με ακρίβεια από τις ορμόνες ινσουλίνη και γλυκαγόνη που εκκρίνονται από το πάγκρεας. Ορισμένες ορμόνες δρουν τοπικά, ενώ άλλες έχουν ευρεία επίδραση στο σώμα.
Οι χημικές ουσίες που συνδέονται με τα πλαστικά περιλαμβάνουν πολυχλωριωμένες φαινολικές ενώσεις, φθαλικές ενώσεις και δισφαινόλη Α (γνωστή και ως BPA). Αυτές οι χημικές ουσίες παρεμβαίνουν στις φυσικές ορμόνες του σώματος, διαταράσσουν τους ορμονικούς υποδοχείς και επηρεάζουν τον μεταβολισμό μας.
Για παράδειγμα, μελέτες έχουν δείξει ότι η δισφαινόλη Α είναι δομικά παρόμοια με τα οιστρογόνα. Μπορεί να προσκολληθεί στους υποδοχείς που προορίζονται για τα οιστρογόνα και να περιορίσει τις επιδράσεις που θα είχαν στον οργανισμό.
Υπάρχουν όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι οι χημικές ουσίες στα πλαστικά προκαλούν επίσης φλεγμονή, διαταράσσοντας το ενδοκρινικό σύστημα.
«Δεδομένου ότι η φλεγμονή είναι βασικός παράγοντας για μια σειρά χρόνιων παθήσεων, όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις και ο καρκίνος, καθώς και άλλες αυτοάνοσες ασθένειες, θέλουμε να εξετάσουμε αν αυτή η φλεγμονώδης ικανότητα που έχουν, είναι κλινικά σημαντική και αν μπορεί να προκαλέσει ασθένειες», λέει.
Δεδομένου ωστόσο του βαθμού εξάρτησής μας από τα πλαστικά, αυτό μπορεί να είναι δύσκολο.
Τι μπορούμε να κάνουμε προς το παρόν;
Παρότι ο δρόμος είναι μακρύς μέχρι να καταλάβουμε τις επιπτώσεις των πλαστικών στην υγεία, μερικές απλές αλλαγές μπορούν να μειώσουν την έκθεσή σας στα πλαστικά.
Για παράδειγμα, η Michaela Lucas δεν χρησιμοποιεί πλαστικά μπουκάλια ή πλαστικά περιτυλίγματα τροφίμων. Μπορείτε επίσης να αποφύγετε την αποθήκευση και τη θέρμανση τροφίμων και ποτών σε πλαστικά δοχεία.
Εάν αποδειχθεί ότι οι χημικές ουσίες των πλαστικών είναι επιβλαβείς σε σημαντικό βαθμό, αυτό θα μπορούσε να έχει μεγάλο αντίκτυπο στον τρόπο ζωής μας.
Μένει να δούμε το μέγεθος αυτού του αντίκτυπου.
Πηγή: Particle.scitech.org