Τσίμπημα μέλισσας: Η πρώτη αντίδραση - Τι να κάνετε για πολλαπλές επιθέσεις
Ένα τσίμπημα μέλισσας μπορεί να είναι επώδυνο και να προκαλέσει ήπιες έως σοβαρές αντιδράσεις, ανάλογα με την ευαισθησία του σώματός σας.

Οι περισσότεροι βιώνουν προσωρινή δυσφορία, αλλά για άλλους, ένα τσίμπημα μέλισσας μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αλλεργική αντίδραση.
Αυτό το άρθρο εξηγεί πώς να αντιμετωπίσετε με ασφάλεια ένα τσίμπημα μέλισσας, να αναγνωρίσετε σημάδια αλλεργικών αντιδράσεων και να κατανοήσετε πότε χρειάζεστε επαγγελματική ιατρική φροντίδα.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε μετά από ένα τσίμπημα μέλισσας
Το πρώτο βήμα είναι να αφαιρέσετε το κεντρί το συντομότερο δυνατό, για να μειώσετε την απελευθέρωση δηλητηρίου και να αποτρέψετε περαιτέρω ερεθισμό.
Όταν μια μέλισσα τσιμπάει, αφήνει πίσω της έναν μικροσκοπικό σάκο δηλητηρίου συνδεδεμένο στο κεντρί, με αποτέλεσμα να συνεχίζει να εγχέεται δηλητήριο στο δέρμα. Η άμεση αφαίρεση μπορεί να περιορίσει τη σοβαρότητα της αντίδρασης. Χρησιμοποιήστε μια κίνηση ξυσίματος αντί να πιέζετε, διότι η πίεση μπορεί να εγχύσει περισσότερο δηλητήριο.
Πώς να αφαιρέσετε το κεντρί με ασφάλεια:
- Ξύστε το κεντρί χρησιμοποιώντας ένα άκαμπτο, καθαρό αντικείμενο (π.χ., την άκρη μιας πιστωτικής κάρτας)
- Αποφύγετε το τσιμπιδάκι, εκτός εάν δεν υπάρχει άλλο διαθέσιμο εργαλείο
- Πλύνετε την περιοχή με σαπούνι και νερό, για να μειώσετε τον κίνδυνο μόλυνσης
- Εφαρμόστε μια κρύα κομπρέσα για να ελαχιστοποιήσετε το πρήξιμο
Πώς να ανακουφίσετε τον πόνο και το πρήξιμο μετά από τσίμπημα μέλισσας
Μπορείτε να διαχειριστείτε τα περισσότερα τοπικά συμπτώματα στο σπίτι, εφαρμόζοντας απλές θεραπείες και μη συνταγογραφούμενα φάρμακα.
Το δηλητήριο της μέλισσας προκαλεί φλεγμονώδη απόκριση, οδηγώντας σε πόνο, ερυθρότητα και πρήξιμο. Η ψύξη της περιοχής και η μείωση της φλεγμονής, θα σας προσφέρουν ανακούφιση.
Σπιτικές θεραπείες για την ανακούφιση των συμπτωμάτων:
- Εφαρμόστε μια κρύα κομπρέσα για 10 λεπτά κάθε φορά
- Λάβετε ένα από του στόματος αντιισταμινικό (π.χ. λοραταδίνη) για να μειώσετε τον κνησμό και το πρήξιμο
- Χρησιμοποιήστε μια ήπια κρέμα κορτικοστεροειδών, για να ανακουφίσετε τον ερεθισμό του δέρματος
- Ανυψώστε το προσβεβλημένο άκρο (πάνω από το ύψος της καρδιάς) εάν το πρήξιμο είναι σημαντικό
- Αποφύγετε το ξύσιμο, για να αποτρέψετε δευτερογενή μόλυνση

Κεντρί μέλισσας έχει διαπεράσει το δέρμα και ο -ακόμα συνδεδεμένος σε αυτό- σάκος εγχύει δηλητήριο
BigstockΠότε θεωρείται επικίνδυνο ένα τσίμπημα μέλισσας;
Ένα τσίμπημα μέλισσας γίνεται επικίνδυνο εάν προκαλέσει αλλεργική αντίδραση (αναφυλαξία) ή εάν το άτομο τσιμπηθεί πολλές φορές.
Η αναφυλαξία είναι μια ταχεία, απειλητική για τη ζωή αλλεργική αντίδραση, που μπορεί να εμφανιστεί μέσα σε λίγα λεπτά. Είναι μια ιατρική κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που απαιτεί άμεση παρέμβαση.
Προειδοποιητικά σημάδια σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης:
- Δυσκολία στην αναπνοή ή συριγμός
- Πρήξιμο σε πρόσωπο, χείλη, λαιμό
- Κνίδωση ή εκτεταμένο εξάνθημα
- Ζάλη ή λιποθυμία
- Ναυτία, έμετος ή ταχυπαλμία
ΠΡΟΣΟΧΗ: Εάν εμφανιστεί οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα, καλέστε αμέσως τις Πρώτες Βοήθειες!
Τι πρέπει να κάνετε εάν μέλισσες σας τσιμπήσουν πολλές φορές;
Εάν έχετε πάνω από 10-20 τσιμπήματα, ειδικά από ένα σμήνος μελισσών, ζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια, ακόμα κι αν δεν είστε αλλεργικοί.
Τα πολλαπλά τσιμπήματα μπορούν να εγχύσουν μεγάλη ποσότητα δηλητηρίου, οδηγώντας σε τοξικές αντιδράσεις ή επιπλοκές όπως ναυτία, πυρετό, σπασμούς ή ακόμη και βλάβη οργάνων σε σπάνιες περιπτώσεις.
Βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε μετά από πολλαπλά τσιμπήματα μέλισσας:
- Αφαιρέστε όλα τα ορατά κεντρίσματα
- Παραμείνετε ψύχραιμοι και περιορίστε την κίνηση, για να επιβραδύνετε την εξάπλωση του δηλητηρίου
- Πίνετε νερό, για να παραμένετε ενυδατωμένοι
- Πηγαίνετε σε νοσοκομείο το συντομότερο δυνατό
Πώς να αποτρέψετε μελλοντικά τσιμπήματα μέλισσας
Η πρόληψη επικεντρώνεται στην μείωση του κινδύνου επαφής με τις μέλισσες και στην προετοιμασία σε περίπτωση αλλεργίας.
Οι μέλισσες συνήθως τσιμπούν αμυντικά. Η αποφυγή συμπεριφορών που τις προκαλούν -και η το να έχετε μαζί σας φάρμακα έκτακτης ανάγκης εάν είστε αλλεργικοί- μπορεί να αποτρέψει σοβαρές επιπτώσεις.
Συμβουλές πρόληψης τσιμπημάτων μέλισσας:
- Αποφύγετε να φοράτε λουλουδάτα prints ή έντονα αρώματα σε εξωτερικούς χώρους
- Μείνετε ακίνητοι εάν πλησιάσει μια μέλισσα. Οι απότομες κινήσεις για να την χτυπήσετε αυξάνουν τον κίνδυνο κεντρίσματος
- Κρατήστε τρόφιμα και ποτά καλυμμένα, όταν βρίσκεστε έξω
- Φορέστε παπούτσια στο γρασίδι ή σε εξωτερικούς χώρους
- Χρησιμοποιήστε εντομοαπωθητικό και αποφύγετε να ενοχλείτε φωλιές

Συχνές Ερωτήσεις
Πόσο διαρκεί μια φυσιολογική αντίδραση σε τσίμπημα μέλισσας;
Οι περισσότερες ήπιες αντιδράσεις υποχωρούν εντός 1-3 ημερών. Το πρήξιμο και η ερυθρότητα μπορεί να επιμείνουν λίγο περισσότερο, αλλά βελτιώνονται σταδιακά.
Μπορεί να μολυνθεί ένα τσίμπημα μέλισσας;
Ναι, ειδικά αν η περιοχή είναι γδαρμένη. Τα σημάδια μόλυνσης περιλαμβάνουν αυξημένη ερυθρότητα, θερμότητα, πύον ή επιδείνωση του πόνου μετά από 2-3 ημέρες.
Είναι ασφαλές να αφαιρέσετε ένα κεντρί με τσιμπιδάκι;
Μόνο ως έσχατη λύση. Το τσιμπιδάκι μπορεί να πιέσει περισσότερο δηλητήριο στο δέρμα. Προτιμάται το ξύσιμο με αμβλεία άκρη.
Πρέπει να πάω στο νοσοκομείο εάν είμαι αλλεργικός στις μέλισσες;
Ναι. Εάν γνωρίζετε ότι είστε αλλεργικοί ή αρχίσετε να έχετε συμπτώματα αναφυλαξίας, χρησιμοποιήστε ένεση επινεφρίνης και καλέστε τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης.
Μπορούν τα παιδιά να αντιδράσουν διαφορετικά στα τσιμπήματα μέλισσας;
Τα παιδιά μπορεί να εμφανίσουν πιο έντονο τοπικό πρήξιμο, αλλά η αναφυλαξία είναι πιο σπάνια. Παρόλα αυτά, να τα παρακολουθείτε πάντα στενά για σημάδια συστηματικής αντίδρασης.
Συμπέρασμα
Ένα τσίμπημα μέλισσας είναι συνήθως διαχειρίσιμο στο σπίτι, αλλά μπορεί να κλιμακωθεί γρήγορα αν έχετε αλλεργία ή μετά από πολλαπλά τσιμπήματα. Η γρήγορη δράση για την αφαίρεση του κεντριού, η σωστή αντιμετώπιση της περιοχής και η γνώση του πότε να ζητήσετε βοήθεια είναι το κλειδί για την ελαχιστοποίηση της βλάβης.
Εάν είστε αλλεργικοί ή είχατε σοβαρή αντίδραση στο παρελθόν, να έχετε πάντα μαζί σας έναν αυτόματο εγχυτήρα επινεφρίνης έκτακτης ανάγκης και συμβουλευτείτε τον γιατρό σας σχετικά με την μακροπρόθεσμη διαχείριση.