GLP-1: Γιατί πάνω από τους μισούς τα σταματάνε μέσα σε ένα χρόνο παρά τα εντυπωσιακά οφέλη τους

Νέα μελέτη ωστόσο, αποκαλύπτει ότι οι μισοί ενήλικες χωρίς διαβήτη στη Δανία που ξεκίνησαν τη λήψη σεμαγλουτίδης για απώλεια βάρους, διέκοψαν τη θεραπεία μέσα σε ένα χρόνο.

«Το ποσοστό διακοπής είναι ανησυχητικό, γιατί αυτά τα φάρμακα δεν προορίζονται ως προσωρινή, γρήγορη λύση», εξήγησε ο κύριος συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Reimar W. Thomsen, από το Τμήμα Κλινικής Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο Aarhus, στη Δανία.

«Για να είναι αποτελεσματικά, πρέπει να λαμβάνονται μακροπρόθεσμα. Όλα τα ευεργετικά αποτελέσματα για τον έλεγχο της όρεξης, χάνονται αν διακοπεί η φαρμακευτική αγωγή».

Τα GLP-1, τα οποία αναπτύχθηκαν αρχικά για τη διαχείριση του διαβήτη, αποδείχθηκε ότι βοηθούν στην απώλεια βάρους μειώνοντας την όρεξη και αυξάνοντας τα σήματα κορεσμού από το έντερο προς τον εγκέφαλο. Είναι όμως ακριβά και ενδέχεται να διευρύνουν τις ανισότητες στην υγεία, καθώς η παχυσαρκία επηρεάζει δυσανάλογα περιθωριοποιημένες φυλετικές, εθνοτικές και κοινωνικοοικονομικές κοινότητες.

Επιπλέον, η επαναπρόσληψη του βάρους είναι συχνό φαινόμενο μόλις διακοπεί η αγωγή, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι ασθενείς ίσως χρειάζεται να συνεχίζουν τα φάρμακα για να διατηρούν την απώλεια κιλών. Παρά τις αυξανόμενες ανησυχίες, υπήρχαν μέχρι τώρα περιορισμένα δεδομένα για τα πραγματικά ποσοστά διακοπής.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στοιχεία από εθνικά μητρώα υγείας, εξετάζοντας όλα τα άτομα άνω των 18 ετών χωρίς διαβήτη που ξεκίνησαν σεμαγλουτίδη για απώλεια βάρους από την ημερομηνία κυκλοφορίας της στη Δανία (1 Δεκεμβρίου 2022) έως την 1η Οκτωβρίου 2023.

Από τους 77.310 νέους χρήστες, πάνω από τους μισούς (40.262 άτομα μέσης ηλικίας 50 ετών, 72% γυναίκες) τα είχαν διακόψει μέσα σε ένα χρόνο. Συγκεκριμένα, το 18% τα σταμάτησαν μέσα σε τρεις μήνες, το 31% μέσα σε έξι μήνες και το 42% μέσα σε εννέα μήνες.

Γιατί τα διακόπτουν τόσο πολλοί;

Υψηλό κόστος

Η ανάλυση έδειξε ότι η ηλικία ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας: οι νεότεροι χρήστες 18–29 ετών είχαν 48% περισσότερες πιθανότητες να τα σταματήσουν σε σχέση με τους 45–59 ετών. Όσοι είχαν χαμηλά εισοδήματα, είχαν 14% περισσότερες πιθανότητες να τα σταματήσουν σε σχέση με όσους είχαν υψηλά εισοδήματα. Και οι δύο αυτοί παράγοντες αντικατοπτρίζουν την επίδραση του υψηλού κόστους (περίπου 2.000 ευρώ τον χρόνο για τη χαμηλότερη δόση στη Δανία, Ιούνιος 2025).

Παρενέργειες

Όσοι είχαν χρησιμοποιήσει στο παρελθόν φάρμακα για γαστρεντερικά προβλήματα -πιθανώς πιο ευάλωτοι στις γαστρεντερικές παρενέργειες των GLP-1, όπως ναυτία, εμετό, διάρροια- είχαν 9% περισσότερες πιθανότητες να τα διακόψουν.

Επιπλέον, χρήστες με ιστορικό λήψης ψυχιατρικών φαρμάκων, είχαν 12% περισσότερες πιθανότητες διακοπής, ενώ όσοι έπασχαν από καρδιαγγειακή νόσο ή άλλες χρόνιες παθήσεις είχαν περίπου 10% περισσότερες πιθανότητες να τα σταματήσουν πρόωρα.

«Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, καθώς τα άτομα με συννοσηρότητες που σχετίζονται με την παχυσαρκία ενδέχεται να ωφεληθούν περισσότερο από τη θεραπεία», δήλωσε ο καθηγητής Thomsen.

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι άνδρες είχαν 12% περισσότερες πιθανότητες διακοπής μέσα σε έναν χρόνο σε σχέση με τις γυναίκες, πιθανώς επειδή οι γυναίκες εμφανίζουν γενικά καλύτερα αποτελέσματα απώλειας βάρους με τα GLP-1.

Παρά τους περιορισμούς της μελέτης, τα ευρήματα αναδεικνύουν σημαντικά εμπόδια στη μακροχρόνια συμμόρφωση και υπογραμμίζουν την ανάγκη για στρατηγικές που θα στηρίξουν την παραμονή στη θεραπεία.

Η μελέτη παρουσιάστηκε στο Ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) στη Βιέννη (Σεπτέμβριο 2025).

Πηγή: Medical Express