Πόσο συχνό είναι το λιπώδες ήπαρ στον διαβήτη τύπου 2;
Τα άτομα που πάσχουν από Διαβήτη Τύπου 2 έχουν συνήθως αυξημένο σωματικό βάρος. Η συγκέντρωση του λίπους στο ήπαρ είναι μια παράμετρος που σχετίζεται ισχυρά με την αντίσταση στην ινσουλίνη και την εξέλιξη του Διαβήτη.
Η λιπώδης διήθηση του ήπατος, όμως ενέχει και άλλους σοβαρότερους κινδύνους. Το λίπος προκαλεί φλεγμονή στα κύτταρα του ήπατος, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε μόνιμη βλάβη, που ονομάζεται ίνωση. Η ίνωση αλλάζει την αρχιτεκτονική του ήπατος και το ήπαρ μπορεί να οδηγηθεί σε κίρρωση. Το επόμενο στάδιο μπορεί να είναι και η ανάπτυξη καρκίνου στο ήπαρ.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο AlimentaryPharmacology and Therapeutics τον Σεπτέμβριο του 2015, αναδεικνύει πόσο συχνή κατάσταση είναι η λιπώδης διήθηση και η ίνωση του ήπατος, στον Διαβήτη Τύπου 2. Στη μελέτη αυτή συμμετείχαν 100 άτομα με Διαβήτη Τύπου 2 διάρκειας περίπου 8,5 έτη και είχαν κατά μέσο όρο ΒΜΙ 30,8 Kg/m2. Ήταν δηλαδή άτομα με μέτρια παχυσαρκία.
Στα άτομα αυτά έγινε απεικονιστικός έλεγχος με Μαγνητική Τομογραφία (MRI-PDFF), η οποία είναι σε θέση να μετρά με ακρίβεια το ποσοστό λίπους στο ήπαρ. Επίσης έγινε Μαγνητική Ελαστογραφία, η οποία μπορεί να καταγράψει την ελαστικότητα του ήπατος. Έμμεσα, δηλαδή μπορεί να δείξει αν υπάρχει ίνωση ή όχι, κάτι που αποδεικνύεται με βιοψία.
Η παθολογική συγκέντρωση λίπους, η οποία ορίζει την Μη Αλκοολική Λιπώδη Διήθηση (NAFLD) είναι 5%, ενώ η ελαστικότητα που δεν υποδεικνύει ίνωση είναι <3,6kPa.
Από τα αποτελέσματα της μελέτης φάνηκε ότι το 65% των ατόμων με Διαβήτη είχαν Λιπώδη Διήθηση και το 7,1% είχαν ίνωση. Έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι σε νεότερες ηλικίες κάτω των 58 ετών , το ποσοστό της λιπώδους διήθησης είναι μεγαλύτερο της τάξης του 79%. Στα άτομα που βρίσκονται μεταξύ του 58ου και του 56ου έτους της ηλικίας τους, το ποσοστό λιπώδους διήθησης είναι 68%, ενώ για μεγαλύτερους των 65 ετών είναι μόνο 47%.
Αντίθετα, η ίνωση φαίνεται σε μικρότερο ποσοστό σε μικρότερες ηλικίες. Έτσι, κάτω των 58ετών είναι 3%, μεταξύ 58-65 είναι 6% και πάνω από 65 ετών η ίνωση φτάνει το 13%.
Η παραπάνω διαδικασία διερεύνησης του λιπώδους ήπατος, παρότι είναι η πιο αξιόπιστη, θεωρείται ακριβή και δεν συστήνεται ακόμη. Ο υπερηχογραφικός έλεγχος είναι μια χονδροειδής εξέταση, η οποία μπορεί να γίνεται χωρίς κόστος. Μπορούμε όμως έμμεσα να θεωρήσουμε ότι κάποιος έχει λιπώδες ήπαρ, αν έχει χαμηλή HDL, υψηλά Τριγλυκερίδια και αυξημένη περίμετρο μέσης. Στοιχεία, δηλαδή, που συνθέτουν το Μεταβολικό Σύνδρομο.
Θεραπεία, προς το παρόν είναι μόνο η απώλεια βάρους, γίνονται όμως και έρευνες για φαρμακευτική αγωγή.
Ρηγόπουλος Δημήτριος, Παθολόγος-Διαβητολόγος, www.smarthealth.gr, www.rigopoulosdimitrios.gr
Διαβάστε επίσης:
