Προβλήματα μνήμης: Με ποια χαρακτηριστικά της προσωπικότητας συνδέονται

Νέα μελέτη προτείνει να σταματήσετε να το κάνετε, καθώς είναι πιθανό να χειροτερέψετε τα πράγματα.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του ατόμου μπορούν να επηρεάσουν τη μνήμη του, με τους πιο αγχώδεις να είναι και οι πιο ξεχασιάρηδες.

Η έρευνα εξέτασε πόσο καλά μπορούν να ανακαλέσουν οι άνθρωποι γεγονότα της ζωής τους. Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν στη συνέχεια με τα αποτελέσματα τεστ προσωπικότητας.

Ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι όλων των ηλικιών που ήταν πιο ανοιχτοί, είχαν καλύτερες επιδόσεις στα τεστ μνήμης, ενώ όσοι εμφάνιζαν νευρωτικές τάσεις -ανησυχία, κυκλοθυμία και αρνητικά συναισθήματα- έλαβαν χαμηλές βαθμολογίες.

«Ο νευρωτισμός συνήθως συνδέεται με μεγαλύτερη ψυχολογική δυσφορία, η οποία μπορεί στη συνέχεια να επηρεάσει τα νευρικά συστήματα που υποστηρίζουν την επεισοδιακή μνήμη» δήλωσε ο Δρ. Weixi Kang από το Imperial College του Λονδίνου.

Ο Δρ. Kang ανέλυσε την «επεισοδιακή μνήμη» των συμμετεχόντων, δηλαδή τις μνήμες των γεγονότων που έζησαν, τόσο στο μακρινό παρελθόν όσο και στο πρόσφατο, χρησιμοποιώντας τεστ ανάκλησης λέξεων.

Στη συνέχεια ανέλυσε τα ευρήματα παράλληλα με τα αποτελέσματα των τεστ προσωπικότητάς τους, τα οποία κάλυπταν τα εξής πέντε σημαντικά χαρακτηριστικά: τερπνότητα (ανάπαυση με κάτι που προκαλεί ευχαρίστηση), ευσυνειδησία, εξωστρέφεια, νευρωτισμός και δεκτικότητα.

Σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, τα άτομα που σημείωσαν υψηλή βαθμολογία στη δεκτικότητα, π.χ. τους αρέσει να δοκιμάζουν νέες εμπειρίες στην καθημερινότητα, είναι πιο περίεργοι, περιπετειώδεις και σε επαφή με τα εσωτερικά τους συναισθήματα, είχαν καλύτερες επιδόσεις στα τεστ μνήμης.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η συμμετοχή σε πολιτιστικές και σωματικές δραστηριότητες που διεγείρουν τον εγκέφαλο, ωφελούν τη μνήμη με την πάροδο του χρόνου.

Το να είναι κανείς ανοιχτός φαίνεται ότι σχετίζεται επίσης με χαμηλότερα επίπεδα φλεγμονής στο σώμα, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου, κάτι που μπορεί επίσης να βοηθήσει τη μνήμη, είπε ο Δρ. Kang.

Τόσο στις ηλικίες 16 έως 35 ετών όσο και στους μεσήλικες (35-55), φάνηκε ότι όσο πιο εξωστρεφής είναι κάποιος, τόσο καλύτερη είναι η μνήμη του.

Οι συχνές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους το να είναι κάποιος εξωστρεφής βοηθά τη μνήμη του, είπε ο Δρ. Kang.

Καθώς γερνάμε όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι -ακόμη και οι εξωστρεφείς- τείνουν να επικεντρώνονται σε «τρέχουσες και συναισθηματικά σημαντικές σχέσεις αντί να κάνουν περισσότερους φίλους». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάνεται η επίδραση των νέων αλληλεπιδράσεων στη μνήμη.

Ο νευρωτισμός -δηλαδή η τάση κάποιος να ανησυχεί, να νιώθει αρνητικά συναισθήματα, όπως ζήλια ή απογοήτευση και να είναι κυκλοθυμικός- συνδέθηκε με φτωχότερη μνήμη στους μεσήλικες και τους ηλικιωμένους.

Το χαρακτηριστικό αυτό συνδέεται με μια σειρά αρνητικών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της ευαισθησίας στο στρες και των δυσκολιών ύπνου, που με τη σειρά τους επηρεάζουν τις αναμνήσεις .

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Personality and Individual Differences.