ΥΓΕΙΑ

Γιατί πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για “long COVID”

Μιχάλης Θερμόπουλος

Η λεγόμενη “μακρά COVID” (Long Covid) μπορεί να μην διαφέρει από άλλα μετα-ιικά σύνδρομα, όπως αυτά που εμφανίζονται μετά την εποχική γρίπη, σύμφωνα με νέα έρευνα Αυστραλών επιστημόνων.

Γιατί πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για “long COVID”
Bigstock

Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επικεφαλής του τομέα της Υγείας της πολιτείας Queensland στην Αυστραλία, δρ. John Gerrard, είπε ότι “είναι ώρα να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε όρους όπως μακρά Covid", επειδή υπονοούν ότι υπάρχει κάτι μοναδικό στα μακροπρόθεσμα συμπτώματα που σχετίζονται με τον ιό και σε ορισμένες περιπτώσεις δημιουργούν υπερεπαγρύπνηση.

Υπάρχουν διάφοροι ορισμοί για τις μακροχρόνιες επιπτώσεις της COVID-19, αλλά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ορίζει την post-Covid ή μακρά Covid ως αυτό που εμφανίζεται σε άτομα που εξακολουθούν να παρουσιάζουν συμπτώματα τρεις μήνες μετά την αρχική τους νόσηση από τον ιό CoV-SARS-2 (COVID-19), όταν αυτά τα συμπτώματα δεν μπορούν να εξηγηθούν με εναλλακτική διάγνωση.

Πώς έγινε η έρευνα

Στην αυστραλιανή μελέτη συμμετείχαν 5.112 ενήλικες που είχαν συμπτώματα αναπνευστικής νόσου και υποβλήθηκαν σε τεστ PCR μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου 2022. Από αυτούς:

  • 2.399 ήταν θετικοί στην COVID-19
  • 995 ήταν θετικοί στην εποχική γρίπη και
  • 1.718 ήταν αρνητικοί και στις δύο ασθένειες

Έναν χρόνο μετά το τεστ PCR τους, οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν σχετικά με τα συνεχιζόμενα συμπτώματα και την μείωση αυτών, χρησιμοποιώντας ένα ερωτηματολόγιο που τους παραδόθηκε μέσω SMS.

Συνολικά, το 16% ανέφερε συνεχιζόμενα συμπτώματα έναν χρόνο αργότερα και το 3,6% ανέφερε μέτρια έως σοβαρή έκπτωση στις καθημερινές του δραστηριότητες.

Παρόμοια μακροχρόνια συμπτώματα της COVID-19 με άλλες αναπνευστικές νόσους

Τα αποτελέσματα της μελέτης, που θα παρουσιάσει ο δρ. Gerrard τον επόμενο μήνα στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Κλινικής Μικροβιολογίας και Λοιμωδών Νοσημάτων στη Βαρκελώνη, έδειξαν ότι:

  • Όσοι είχαν COVID-19 ΔΕΝ ήταν πιο πιθανό να έχουν λειτουργικούς περιορισμούς ένα έτος αργότερα σε σύγκριση με εκείνους που είχαν δεν είχαν COVID-19 (3% έναντι 4,1%)
  • Το 3% των συμμετεχόντων στην μελέτη, οποίοι είχαν συνεχιζόμενες βλάβες μετά την COVID-19, ήταν παρόμοιο με το 3,4% εκείνων με συνεχιζόμενες βλάβες μετά από απλή εποχική γρίπη

Η μελέτη εξέτασε επίσης συγκεκριμένα συμπτώματα σε ασθενείς που είχαν μέτρια έως σοβαρή αναπηρία και βρέθηκε ότι και στις δύο ομάδες ασθενών που ήταν θετικοί και αρνητικοί στην COVID-19, το ίδιο ποσοστό (94%) ανέφερε ένα ή περισσότερα από τα κοινά αναφερόμενα συμπτώματα “μακράς COVID”:

  • κόπωση
  • έξαρση συμπτωμάτων μετά την άσκηση
  • εγκεφαλική ομίχλη και
  • αλλαγές στη γεύση και την όσφρηση

Υπαρκτά τα μακροχρόνια συμπτώματα, αλλά λάθος η χρήση του όρου “long COVID”

Ο δρ. Gerrard είπε ότι η λεγόμενη μακρά COVID μπορεί να φαινόταν ως μια ξεχωριστή και σοβαρή ασθένεια λόγω του υψηλού αριθμού ατόμων που μολύνθηκαν με SARS-CoV-2 σε σύντομο χρονικό διάστημα και όχι λόγω της σοβαρότητας των καθαυτών μακροχρόνιων συμπτωμάτων της νόσου:

Πιστεύουμε ότι είναι καιρός να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε όρους όπως μακρά COVID. Υπονοούν εσφαλμένα ότι υπάρχει κάτι μοναδικό και εξαιρετικό στα μακροπρόθεσμα συμπτώματα που σχετίζονται με τη νόσο. Αυτή η ορολογία μπορεί να προκαλέσει περιττό φόβο και -σε ορισμένες περιπτώσεις- υπερεπαγρύπνηση για μεγαλύτερα συμπτώματα που μπορεί εν τέλει να εμποδίζουν την ανάρρωση”.

Σε σχετική συνέντευξη Τύπου, ο δρ. Gerrard είπε: Θέλω να καταστήσω σαφές ότι τα συμπτώματα που περιέγραψαν ορισμένοι ασθενείς μετά την COVID-19 είναι πραγματικά και πιστεύουμε ότι είναι αληθινά. Αυτό που λέμε είναι ότι η συχνότητα αυτών των συμπτωμάτων δεν είναι μεγαλύτερη μετά από COVID-19 απ' ό,τι με άλλα αναπνευστικά νοσήματα και ότι η χρήση του όρου long COVID είναι παραπλανητική και πιστεύω επιβλαβής”.

Περιορισμοί της έρευνας – Τι είπαν άλλοι επιστήμονες

Οι ερευνητές αναγνώρισαν ότι τα ευρήματα αυτά είναι απλοί συσχετισμοί και δεν περιγράφουν με ακρίβεια τον σχετικό επιπολασμό της νόσου. Αναγνώρισαν περιορισμούς στο ότι οι συμμετέχοντες που πήγαν στο νοσοκομείο ή είχαν προϋπάρχουσα ασθένεια δεν ταυτοποιήθηκαν. Είπαν, επίσης, επειδή το 90% των ανθρώπων στο Queensland εμβολιάστηκε όταν εμφανίστηκε η παραλλαγή Omicron, η μειωμένη σοβαρότητα της μακράς COVID θα μπορούσε να οφείλεται στον εμβολιασμό και στην εν λόγω παραλλαγή.

Ο καθηγητής Philip Britton, παιδιατρικός λοιμωξιολόγος από το πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ και μέλος της Long Covid Australia Collaboration, χαιρέτισε την μελέτη, δεδομένης της έλλειψης δημοσιευμένης έρευνας από την Αυστραλία σε αυτόν τον τομέα.

Ωστόσο, είπε ότι το συμπέρασμα της μελέτης ότι ήρθε η ώρα να σταματήσει η χρήση του όρου long COVID είναι “υπερεκτιμημένο και δυνητικά μη χρήσιμο. Η long Covid είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, αναγνωρισμένο από τον ΠΟΥ”, επισήμανε.

Ο καθηγητής Jeremy Nicholson, διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Φαινομένων της Αυστραλίας στο πανεπιστήμιο Murdoch, είπε ότι το ερώτημα εάν η long COVID είναι διακριτή νόσος “δεν μπορεί απλά να απαντηθεί με αυτήν την εργασία”:

“Η μελέτη είναι παρατηρητική, βασισμένη σε αυτο-αναφερόμενα συμπτώματα χωρίς φυσιολογικά ή λεπτομερή δεδομένα παρακολούθησης. Χωρίς εργαστηριακή παθοφυσιολογική αξιολόγηση μεμονωμένων ασθενών, είναι αδύνατο να πούμε ότι τα συμπτώματα της long COVID δεν είναι ξεχωριστά από τα αντιστοίχως μακροπρόθεσμα της γρίπης ή οποιουδήποτε άλλου μετα-ιικού συνδρόμου”.

Πηγή: theguardian.com