Νεανική άνοια: Οι τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου

Έρευνες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, εξέτασαν κυρίως την κληρονομικότητα ως παράγοντα κινδύνου.

Νέα έρευνα που έγινε στο Ηνωμένο Βασίλειο εντόπισε 15 διαφορετικούς παράγοντες τρόπου ζωής και υγείας που σχετίζονται με τον κίνδυνο νεανικής άνοιας.

«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και πιο ισχυρή μελέτη του είδους της που έχει γίνει ποτέ», δήλωσε ο επιδημιολόγος David Llewellyn από το Πανεπιστήμιο του Exeter στο Ηνωμένο Βασίλειο.

«Για πρώτη φορά αποκαλύπτει ότι μπορεί να είμαστε σε θέση να αναλάβουμε δράση για να μειώσουμε τον κίνδυνο αυτής της εξουθενωτικής κατάστασης, στοχεύοντας μια σειρά διαφορετικών παραγόντων», πρόσθεσε.

Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα που συλλέχθηκαν από 356.052 άτομα ηλικίας κάτω των 65 ετών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η χαμηλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση, η κοινωνική απομόνωση, η βαρηκοΐα, το εγκεφαλικό επεισόδιο, ο διαβήτης, οι καρδιακές παθήσεις και η κατάθλιψη συσχετίστηκαν με υψηλότερο κίνδυνο νεανικής άνοιας.

Η ανεπάρκεια βιταμίνης D και τα υψηλά επίπεδα της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (που παράγεται από το συκώτι ως απόκριση στη φλεγμονή) σήμαιναν επίσης υψηλότερο κίνδυνο, όπως και η ύπαρξη δύο παραλλαγών του γονιδίου ApoE4 ε4 (ένα γενετικό σενάριο ήδη συνδεδεμένο με τη νόσο του Αλτσχάιμερ).

Οι ερευνητές περιέγραψαν τη σχέση μεταξύ αλκοόλ και νεανικής άνοιας ως «σύνθετη». Ενώ η κατάχρηση αλκοόλ οδήγησε σε αυξημένο κίνδυνο, η μέτρια έως μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο - πιθανώς επειδή τα άτομα αυτής της δεύτερης ομάδας είναι συνήθως πιο υγιή γενικά.

Τα υψηλότερα επίπεδα τυπικής εκπαίδευσης και η χαμηλότερη σωματική αδυναμία (η οποία μετρήθηκε με τη δύναμη της χειρολαβής) συσχετίστηκαν επίσης με χαμηλότερο κίνδυνο νεανικής άνοιας.

«Γνωρίζαμε ήδη από έρευνα σε άτομα που αναπτύσσουν άνοια σε μεγαλύτερη ηλικία ότι υπάρχει μια σειρά από τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου», δήλωσε ο νευροεπιδημιολόγος Sebastian Köhler από το Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ στην Ολλανδία.

«Εκτός από τους φυσικούς παράγοντες, η ψυχική υγεία παίζει επίσης σημαντικό ρόλο, συμπεριλαμβανομένης της αποφυγής του χρόνιου στρες, της μοναξιάς και της κατάθλιψης».

Αν και τα αποτελέσματα δεν αποδεικνύουν ότι η άνοια προκαλείται από αυτούς τους παράγοντες, βοηθούν στη δημιουργία μιας πιο λεπτομερούς εικόνας. Όπως πάντα σε αυτού του είδους την έρευνα, η γνώση περισσότερων για τις αιτίες μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη καλύτερων θεραπειών και προληπτικών μέτρων.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση The Journal of Alzheimer's Association.