Ινομυαλγία: Είναι περισσότερο σωματική ή ψυχική πάθηση;

Έχει επίσης ψυχολογικά χαρακτηριστικά, όπως κατάθλιψη, διαταραχές του ύπνου και αλλαγές στη διάθεση.

Πολλοί γιατροί πιστεύουν ότι πρόκειται για ψυχική πάθηση, πεποίθηση που ενισχύεται από το γεγονός ότι η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό του ασθενούς.

Συνοψίζοντας, μερικά από τα σημεία που ενισχύουν την πεποίθηση ότι η ινομυαλγία μπορεί να είναι ψυχολογική διαταραχή, περιλαμβάνουν:

• Η φυσική εξέταση και οι εργαστηριακές εξετάσεις δεν είναι συνήθως ειδικές για τη συγκεκριμένη πάθηση, με εξαίρεση την παρουσία πόνου σε χαρακτηριστικές θέσεις των μαλακών ιστών, που ονομάζονται ευαίσθητα σημεία. Δεν υπάρχει όμως, παθολογία των ιστών σε αυτά τα σημεία.
• Τα αντικαταθλιπτικά και τα φάρμακα που τροποποιούν τη σεροτονίνη και τη νορεπινεφρίνη στον εγκέφαλο, φαίνεται να ανακουφίζουν από τα συμπτώματα της ινομυαλγίας. Επιπλέον, η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία βοηθά τους ασθενείς με την πάθηση. Αυτό ενισχύει τα επιχειρήματα όσων δεν πιστεύουν ότι η ινομυαλγία είναι μια σωματική ασθένεια.
• Όσοι δεν θεωρούν την ινομυαλγία σωματική πάθηση, την χαρακτηρίζουν ως «μη πάθηση». Πολλοί από τους ασθενείς με ινομυαλγία συνεχίζουν να επισκέπτονται γιατρούς διαφορετικών ειδικοτήτων και να υποβάλλονται σε πολυάριθμες, δαπανηρές και συχνά περιττές εξετάσεις και αναποτελεσματικές θεραπείες πριν από τη διάγνωση. Έχει παρατηρηθεί ότι η μέση διάρκεια των συμπτωμάτων πριν από τη διάγνωση της ινομυαλγίας είναι πέντε χρόνια.
• Αρκετοί έχουν επίσης επισημάνει, ότι τα μη ειδικά συμπτώματα είναι ένα σημαντικό πρόβλημα στη διάγνωση της ινομυαλγίας. Λόγω της έλλειψης συγκεκριμένης διάγνωσης και της διαθεσιμότητας πληροφοριών σχετικά με τα ευαίσθητα σημεία κλπ., οι ασθενείς βρίσκονται σε σύγχυση.

Μήπως είναι μια πραγματική σωματική ασθένεια;

Τα επιχειρήματα υπέρ της ινομυαλγίας ως πραγματικής σωματικής ασθένειας περιλαμβάνουν το γεγονός ότι υπάρχουν διάφορα σωματικά συμπτώματα που σχετίζονται με την πάθηση. Τέτοια είναι οι ημικρανίες, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου κλπ.

Ένα άλλο επιχείρημα υπέρ της αναγνώρισης της ινομυαλγίας ως πραγματικής πάθησης είναι το γεγονός ότι το 1990 το Αμερικανικό Κολλέγιο Ρευματολογίας καθιέρωσε κριτήρια ταξινόμησης για την ινομυαλγία και αρκετές μελέτες έδειξαν ότι, με βάση αυτά τα κριτήρια, η ινομυαλγία μπορεί να διαφοροποιηθεί από άλλες ρευματικές παθήσεις με ακρίβεια 85%.

Επιπλέον, η ινομυαλγία μπορεί να εμφανιστεί ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη πάθηση, μπορεί όμως να σχετίζεται και με άλλες χρόνιες ρευματικές παθήσεις, όπως είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η οστεοαρθρίτιδα κλπ.

Η ινομυαλγία σχετίζεται επίσης με ορισμένα σύνδρομα που δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως, όπως η κατάθλιψη, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.

Η βάση του διάχυτου χρόνιου πόνου εντοπίζεται στις αλληλεπιδράσεις των ανώμαλων περιφερικών και κεντρικών μηχανισμών πόνου. Υπάρχουν αλλαγές στα πρότυπα ύπνου, διαταραχές της διάθεσης, συμπτώματα που συνδέονται στενά με τα συμπτώματα του πόνου.

Έρευνες έχουν βρει συσχετίσεις μεταξύ των συμπτωμάτων της ινομυαλγίας και της αυξητικής ορμόνης, του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων, της σεροτονίνης και της νοραδρεναλίνης στον εγκέφαλο.

Αυτό υποδηλώνει αλλοιωμένη ρύθμιση του στρες, καθώς και νευροορμονικές αλλαγές που οδηγούν σε ινομυαλγία.

Με πληροφορίες από News Medical Life Sciences