5 φάρμακα που αυξάνουν τη δυσανεξία στη ζέστη

Ο οργανισμός χρησιμοποιεί διάφορους μηχανισμούς για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας: εφίδρωση, ροή αίματος προς το δέρμα και ισορροπία υγρών.

Κάποια φάρμακα συχνά παρεμβαίνουν σε αυτές τις διαδικασίες, δυσκολεύοντας τη διατήρηση της δροσιάς.

Αντικαταθλιπτικά

Δύο συγκεκριμένοι τύποι αντικαταθλιπτικών -οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) και τα τρικυκλικά (TCAs)- μπορεί να κάνουν το καλοκαίρι πιο δύσκολο λόγω του τρόπου με τον οποίο επηρεάζουν την ικανότητα του σώματος να ιδρώνει.

Και τα δύο αυτά αντικαταθλιπτικά πιστεύεται ότι λειτουργούν εν μέρει επηρεάζοντας τα επίπεδα των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο - κυρίως της σεροτονίνης και της νοραδρεναλίνης. Μπορεί ωστόσο να επηρεάσουν και άλλους νευροδιαβιβαστές.

Για παράδειγμα, τα τρικυκλικά μπορούν να μπλοκάρουν την ακετυλοχολίνη, έναν νευροδιαβιβαστή που είναι σημαντικός για την εφίδρωση. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μείωση της εφίδρωσης και δυσκολία στην ψύξη του σώματος.

Τα τρικυκλικά αυξάνουν και τα επίπεδα νοραδρεναλίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που διεγείρει τους ιδρωτοποιούς αδένες. Αυτό μπορεί να αυξήσει την εφίδρωση. Έως και το 14% των χρηστών αντικαταθλιπτικών, βιώνουν αυτήν την παρενέργεια.

Οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης μπορεί επίσης να επηρεάσουν τον υποθάλαμο, την περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει τη θερμοκρασία του σώματος και δίνει εντολή στους ιδρωτοποιούς αδένες να αρχίσουν να παράγουν ιδρώτα. Αυτό το σήμα όμως, μπορεί να επηρεαστεί από τα αυξημένα επίπεδα σεροτονίνης.

Αντιψυχωσικά

Τα αντιψυχωσικά χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ψύχωσης, η οποία μπορεί να εμφανιστεί στη σχιζοφρένεια και στη διπολική διαταραχή. Αυτό επιτυγχάνεται με την αναστολή του νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη, που με τη σειρά της επηρεάζει τα επίπεδα του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη. Αυτό μπορεί να διαταράξει την ικανότητα του υποθαλάμου να ανιχνεύει και να ανταποκρίνεται στις αλλαγές της θερμοκρασίας του σώματος.

Ως αποτέλεσμα, κάποιος που παίρνει αντιψυχωσικά μπορεί να μην αισθάνεται υπερθερμία ή δίψα όταν κάνει ζέστη. Αυτό μπορεί να προκαλέσει χαμηλή αρτηριακή πίεση και μειωμένη καρδιακή λειτουργία. Στην προσπάθειά του να αντισταθμίσει αυτό το φαινόμενο, το σώμα στενεύει τα αιμοφόρα αγγεία και συγκρατεί τη θερμότητα, κάτι που με τη σειρά του μειώνει την εφίδρωση και δυσκολεύει την ψύξη.

Επιπλέον, τα αντιψυχωσικά φάρμακα έχουν αντιχολινεργικές ιδιότητες. Αυτό σημαίνει ότι εμποδίζουν τη δράση της ακετυλοχολίνης, καθιστώντας πιο δύσκολη την εφίδρωση.

Φάρμακα για καρδιακές παθήσεις

Οι β-αναστολείς χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση της καρδιακής ανεπάρκειας και των αρρυθμιών. Αυτό επιτυγχάνεται με τη μείωση του καρδιακού ρυθμού και της δύναμης με την οποία αντλεί αίμα η καρδιά. Η διαδικασία μπορεί να περιορίσει τη ροή του αίματος προς το δέρμα, καθιστώντας πιο δύσκολη την αποβολή θερμότητας από το σώμα τις ζεστές ημέρες.

Τα διουρητικά χρησιμοποιούνται επίσης συχνά για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης ή της καρδιακής ανεπάρκειας. Λόγω της αύξησης της παραγωγής ούρων που προκαλούν, συμβάλλουν στη αφυδάτωση και την ανισορροπία των ηλεκτρολυτών. Όταν υπάρχουν λιγότερα υγρά στο σώμα, δυσχεραίνεται η εφίδρωση. Η σοβαρή αφυδάτωση, μπορεί να απενεργοποιήσει τη δίψα, να προκαλέσει υπόταση και κατά συνέπεια ζάλη ή λιποθυμία, ειδικά όταν στέκεστε όρθιοι.

Φάρμακα για τη διαχείριση της αρτηριακής πίεσης, μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο αφυδάτωσης, επειδή παρεμβαίνουν στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης, της ισορροπίας των υγρών και της δίψας. Αυτό μπορεί να μειώσει τη φυσική ανάγκη για πρόσληψη υγρών, αυξάνοντας τον κίνδυνο αφυδάτωσης όταν κάνει ζέστη.

Διεγερτικά

Τα διεγερτικά -όπως οι αμφεταμίνες που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ΔΕΠΥ- επηρεάζουν πολλές χημικές ουσίες του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένης της ντοπαμίνης και της νοραδρεναλίνης. Αυτό μπορεί να αυξήσει τη θερμοκρασία του σώματος, να ενισχύσει το μεταβολισμό και να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ιδρώνει το σώμα. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αφυδάτωση, υπερθέρμανση ή ακόμη και θερμοπληξία. Τα διεγερτικά μπορεί επίσης να μειώσουν την αίσθηση της κόπωσης, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική καταπόνηση, επειδή οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν τον κίνδυνο.

Ινσουλίνη

Οι υψηλές θερμοκρασίες προκαλούν διαστολή των αιμοφόρων αγγείων του σώματος, προκειμένου να μας βοηθήσουν να κρυώσουμε. Αυτό συνεπάγεται ταχύτερη απορρόφηση της ινσουλίνης στην κυκλοφορία του αίματος, καθώς αυξάνεται η ροή του αίματος στην περιοχή όπου γίνεται η ένεση ινσουλίνης, με αποτέλεσμα να μειώνεται πιο γρήγορα το σάκχαρο του αίματος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υπογλυκαιμία (χαμηλή γλυκόζη στο αίμα), η οποία μπορεί να προκαλέσει ζάλη, ρίγη, εφίδρωση, ευερεθιστότητα, ακόμη και πιθανή απώλεια συνείδησης ή σπασμούς.

Η ταχύτερη απορρόφηση της ινσουλίνης μπορεί επίσης να δυσκολεύει τα άτομα με διαβήτη να αντιληφθούν τα σημάδια χαμηλού σακχάρου στο αίμα όταν κάνει ζέστη, καθώς τα συνηθισμένα συμπτώματα μπορεί να εκληφθούν ως ζέστη.

Η ζέστη μπορεί επίσης να αλλοιώσει την ινσουλίνη, μειώνοντας την αποτελεσματικότητά της και καθιστώντας την μη ασφαλή. Για αυτό το λόγο, η ινσουλίνη πρέπει να φυλάσσεται στο ψυγείο μέχρι τη χρήση της, ειδικά το καλοκαίρι.

Με πληροφορίες από The Conversation