Τα λαχανικά που προλαμβάνουν τον καρκίνο του εντέρου (νέα έρευνα)
Ο καρκίνος του εντέρου αποτελεί τον τρίτο συχνότερο καρκίνο παγκοσμίως και τη δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο, με περίπου 1,9 εκατομμύρια νέες διαγνώσεις κάθε χρόνο.
Η διατροφή ανήκει στους ισχυρότερους παράγοντες που επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του εντέρου. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι συγκαταλέγεται και στους παράγοντες που μπορούμε να ελέγξουμε.
Νέα μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το μπρόκολο και τα λαχανάκια Βρυξελλών, συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου καρκίνου του παχέος εντέρου.
Η συστηματική ανασκόπηση έδειξε ότι όσοι κατανάλωναν περισσότερα σταυρανθή λαχανικά, όπως μπρόκολο, λάχανο, κουνουπίδι ή λαχανάκια Βρυξελλών, είχαν 20% χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου σε σύγκριση με όσους κατανάλωναν λιγότερα.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από περισσότερες από 17 μελέτες, με συνολικό δείγμα 639.539 συμμετεχόντων και 97.595 περιστατικά καρκίνου του παχέος εντέρου. Διαπίστωσαν ότι η κατανάλωση 20-40 γραμμαρίων σταυρανθών λαχανικών την ημέρα έχει την καλύτερη προστατευτική επίδράση.
Εκτός του ότι είναι πλούσια σε ευεργετικές φυτοχημικές ενώσεις, όπως φλαβονοειδή, φυτικές ίνες, βιταμίνη C και καροτενοειδή, τα σταυρανθή λαχανικά περιέχουν σε αφθονία και γλυκοσινολάτες.
Όταν μασιούνται, οι ουσίες αυτές διασπώνται σε βιοδραστικές ισοθειοκυανάτες, με πιο γνωστή τη σουλφοραφάνη, ένα μόριο υπεύθυνο όχι μόνο για την έντονη, χαρακτηριστική μυρωδιά των λαχανικών, αλλά και για τις προστατευτικές τους ιδιότητες.
Οι ισοθειοκυανάτες επιδρούν προστατευτικά κατά του καρκίνου μέσω πολλών μηχανισμών:
- αναστέλλουν ένζυμα που ενεργοποιούν καρκινογόνες ουσίες
- προκαλούν απόπτωση (προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο) σε κακοήθη κύτταρα
- αναστέλλουν τη δημιουργία νέων αιμοφόρων αγγείων στους όγκους
- σταματούν τον κυτταρικό κύκλο, εμποδίζοντας τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 17 μελέτες για να εξετάσουν τη σχέση δόσης–απόκρισης και να διαπιστώσουν αν η μεγαλύτερη κατανάλωση λαχανικών σχετίζεται με μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου, καθώς και σε ποια επίπεδα κατανάλωσης η επίδραση αυτή γίνεται σημαντική.
Διαπίστωσαν ότι το «σημείο κλειδί» όπου αρχίζει να εμφανίζεται η προστατευτική επίδραση, είναι περίπου στα 20 γραμμάρια την ημέρα.
Η μεγαλύτερη μείωση κινδύνου παρατηρήθηκε μεταξύ 20 και 40 γραμμαρίων, αλλά δεν υπήρχε περαιτέρω βελτίωση πέρα από τα 40 γραμμάρια την ημέρα.
Η προστατευτική επίδραση έφτανε στο μέγιστο σημείο μεταξύ 40 και 60 γραμμαρίων, χωρίς επιπλέον οφέλη πάνω από αυτό το εύρος.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό BMC Gastroenterology.
