Η μοναξιά «πονάει» - Η ισχυρή σύνδεση της μοναξιάς και του σωματικού πόνου

Νέα διεθνής μελέτη από το Πανεπιστήμιο Σίτι του Λονδίνου, αποκάλυψε στενούς δεσμούς ανάμεσα στη μοναξιά και τον σωματικό πόνο, με τον ρόλο της ψυχολογικής δυσφορίας να αναδεικνύεται καθοριστικός.

Η έρευνα ανέλυσε στοιχεία από 256.760 άτομα ηλικίας 15 έως 100 ετών σε 139 χώρες, στο πλαίσιο του Gallup World Poll (παγκόσμιο δίκτυο συλλογής δεδομένων με στόχο τη μέτρηση της κοινής γνώμης με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα, ακόμη και σε δυσπρόσιτες περιοχές).

Όσοι δήλωσαν ότι ένιωθαν μόνοι είχαν υπερδιπλάσιες πιθανότητες να βιώνουν σωματικό πόνο σε σχέση με όσους δεν ένιωθαν έτσι.

Οι άνθρωποι που ένιωθαν μόνοι, είχαν επίσης σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας και 25,8% περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν ψυχολογική δυσφορία.

Η ψυχολογική δυσφορία εξηγεί το 60% της σχέσης μεταξύ μοναξιάς και πόνου, ενώ τα προβλήματα υγείας μόλις το 18,9% και οι κοινωνικοδημογραφικοί παράγοντες (όπως δίκτυα υποστήριξης) το 14%.

Κοινωνικοοικονομικές και δημογραφικές διαστάσεις

Η μελέτη έδειξε ότι οι μόνοι άνθρωποι είχαν συχνότερα χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο, λιγότερες πιθανότητες πλήρους απασχόλησης και χαμηλότερα εισοδήματα.

Οι σχέσεις αυτές ήταν ισχυρότερες στις γυναίκες, ενώ παρατηρήθηκαν σε όλες τις ηλικίες. Αν και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ήταν πιο επιρρεπείς σε μοναξιά, πόνο και προβλήματα υγείας, η σύνδεση μοναξιάς–πόνου παρέμενε σταθερή σε όλη τη διάρκεια της ζωής.

Πολιτισμικοί παράγοντες

Παρά την παγκόσμια διάσταση, οι ερευνητές τόνισαν ότι ο βαθμός των συσχετίσεων διαφέρει από χώρα σε χώρα, αναδεικνύοντας τον ρόλο του πολιτισμικού πλαισίου.

Μάλιστα, κάποιες από τις πιο φτωχές χώρες κατέγραψαν τα υψηλότερα ποσοστά μοναξιάς και ψυχολογικής δυσφορίας, χωρίς αυτό να ακολουθεί γραμμικά τα επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης.

Η μοναξιά ως παγκόσμια πρόκληση υγείας

Η Δρ. Lucía Macchia τόνισε: «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η μοναξιά συνδέεται έντονα με τον σωματικό πόνο, κυρίως μέσω της ψυχολογικής δυσφορίας, αλλά και της φυσικής υγείας και της κοινωνικοοικονομικής ανισότητας. Οι πολιτισμικοί παράγοντες παίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτές τις εμπειρίες.»

Συνολικά, 22,7% των συμμετεχόντων δήλωσαν ότι ένιωσαν «πολύ» μόνοι τη μέρα που προηγήθηκε της έρευνας. Είναι αξιοσημείωτο είναι ότι πολλοί εξ αυτών είχαν φίλους ή συγγενείς για να βασιστούν, ή δήλωναν ικανοποιημένοι με τις ευκαιρίες κοινωνικής επαφής-γεγονός που δείχνει ότι η μοναξιά μπορεί να υπάρχει ακόμη και όταν υπάρχουν κοινωνικές σχέσεις.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Scientific Reports.