Ανακάλυψαν χημική ουσία στον εγκέφαλο που συνδέεται με ψυχικό τραύμα και κατάθλιψη

Εντόπισαν μια βασική χημική ουσία του εγκεφάλου, την SGK1 (κινάση 1 που ρυθμίζεται από ορό και γλυκοκορτικοειδή), η οποία φαίνεται να διαμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο ένα ψυχικό τραύμα σε παιδική ηλικία αυξάνει τον κίνδυνο κατάθλιψης και αυτοκτονικών σκέψεων αργότερα στην ενήλικη ζωή.

Τα ευρήματα προσφέρουν μία από τις πιο σαφείς βιολογικές εξηγήσεις μέχρι σήμερα για το γιατί ένα παιδικό τραύμα μπορεί να αφήσει μόνιμες συναισθηματικές ευπάθειες και υποδεικνύουν πολλά υποσχόμενες νέες θεραπευτικές οδούς.

Τι βρήκε η νέα μελέτη για την SGK1 και το παιδικό τραύμα

Οι ερευνητές ανέλυσαν τον εγκεφαλικό ιστό, τα συμπεριφορικά πρότυπα και την μοριακή δραστηριότητα, για να κατανοήσουν γιατί ορισμένα άτομα που εκτίθενται σε αντιξοότητες στην παιδική ηλικία είναι πιο πιθανό να βιώσουν κατάθλιψη ή αυτοκτονικές σκέψεις αργότερα στη ζωή τους.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Molecular Psychiatry, εντόπισε τρία σημαντικά ευρήματα:

1. Η SGK1 ήταν σημαντικά αυξημένη σε άτομα με ιστορικό παιδικού τραύματος

Άτομα με αντιξοότητες στην πρώιμη ζωή εμφάνισαν υψηλότερα επίπεδα SGK1, ειδικά σε περιοχές του εγκεφάλου που ρυθμίζουν τη διάθεση και τις αντιδράσεις στο στρες.

2. Η υψηλή δραστηριότητα της SGK1 διατάραξε τα νευρωνικά κυκλώματα, που εμπλέκονται στη ρύθμιση των συναισθημάτων

Συγκεκριμένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η SGK1 επηρεάζει:

• Συναπτική πλαστικότητα
• Σηματοδότηση ορμονών στρες
• Νευρωνική ανθεκτικότητα
• Οδούς ανταμοιβής-κίνητρου

Αυτές οι διαταραχές αντικατοπτρίζουν πρότυπα που παρατηρούνται συνήθως στην μείζονα καταθλιπτική διαταραχή.

3. Τα επίπεδα της SGK1 προέβλεπαν κίνδυνο κατάθλιψης και αυτοκτονικότητας

Η μελέτη ανέφερε ότι οι συμμετέχοντες με αυξημένο SGK1 και ιστορικό τραύματος ήταν πιο πιθανό να εμφανίσουν καταθλιπτικά συμπτώματα και αυτοκτονικό ιδεασμό, ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες κινδύνου.

Αυτό υποδηλώνει ότι η SGK1 μπορεί να λειτουργεί ως βιολογική γέφυρα μεταξύ των πρώιμων αντιξοοτήτων και των μεταγενέστερων αποτελεσμάτων ψυχικής υγείας.

Γιατί ένα τραύμα σε παιδική ηλικία αυξάνει τον κίνδυνο κατάθλιψης – Βιολογική εξήγηση

Δεκαετίες έρευνας έχουν δείξει ότι οι αντιξοότητες της παιδικής ηλικίας αυξάνουν τον κίνδυνο κατάθλιψης κατά τη διάρκεια της ζωής, αλλά οι βιολογικοί λόγοι παραμένουν ασαφείς. Αυτή η μελέτη παρέχει μια ενοποιητική εξήγηση:

1. Το SGK1 λειτουργεί ως ενισχυτής στρες

Το τραύμα της παιδικής ηλικίας μπορεί να «προετοιμάσει» το σύστημα απόκρισης στο στρες, οδηγώντας σε μακροπρόθεσμες αλλαγές σε:

• Φλεγμονώδη σηματοδότηση
• Ευαισθησία στην κορτιζόλη
• Νευρωνική πλαστικότητα

Το SGK1 φαίνεται να ενσωματώνει αυτές τις αλλαγές και να υπερβάλλει την αντίδραση του εγκεφάλου σε μετέπειτα στρες, αυξάνοντας την ευαλωτότητα του ατόμου.

2. Το SGK1 επηρεάζει περιοχές του εγκεφάλου που ρυθμίζουν το συναίσθημα

Αυξημένη δραστηριότητα του SGK1 ανιχνεύθηκε ιδιαίτερα:

• Στον προμετωπιαίο φλοιό, ο οποίος εμπλέκεται στην λήψη αποφάσεων και στον συναισθηματικό έλεγχο
• Στον ιππόκαμπο, που είναι κρίσιμος για την μνήμη και την μάθηση
• Στην αμυγδαλή, η οποία επεξεργάζεται τον φόβο και την απειλή

Οι αλλαγές σε αυτές τις περιοχές σχετίζονται έντονα με την κατάθλιψη, το άγχος και τις αυτοκτονικές σκέψεις.

3. Το SGK1 διαταράσσει τις οδούς ανταμοιβής

Η αλλοιωμένη σηματοδότηση SGK1 εξασθένησε τις αντιδράσεις ανταμοιβής, που σχετίζονται με τη ντοπαμίνη και οι οποίες μπορεί να συμβάλλουν σε:

• Ανηδονία (απώλεια ευχαρίστησης)
• Χαμηλό κίνητρο
• Αισθήματα απελπισίας

Αυτά τα συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά της κατάθλιψης, που προκαλείται από πρώιμο ψυχικό τραύμα.

Θα μπορούσε η SGK1 να γίνει θεραπευτικός στόχος φαρμάκων;

Οι συγγραφείς της μελέτης προτείνουν ότι η SGK1 θα μπορούσε να γίνει ένας νέος φαρμακευτικός στόχος για την πρόληψη ή τη θεραπεία της κατάθλιψης σε άτομα με ιστορικό παιδικού τραύματος.

Πιθανές θεραπευτικές επιπτώσεις:

• Αναστολείς της SGK1 θα μπορούσαν θεωρητικά να μειώσουν την ευαισθησία στο στρες.
• Ρυθμιστές της δραστηριότητας της SGK1 μπορεί να βελτιώσουν την ανθεκτικότητα και τη ρύθμιση της διάθεσης.
• Τα επίπεδα της SGK1 μπορούν να χρησιμεύσουν ως βιοδείκτης για τον εντοπισμό ατόμων με αυξημένο κίνδυνο.

Ωστόσο, αυτές οι ιδέες παραμένουν εικασίες σε αυτό το στάδιο. Απαιτούνται εκτεταμένες κλινικές δοκιμές για να προσδιοριστεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα αυτής της θεωρίας.

Τι σημαίνει αυτό για άτομα με ιστορικό παιδικού τραύματος

Τα ευρήματα επικυρώνουν αυτό που πολλοί κλινικοί γιατροί ήδη παρατηρούν: τα άτομα με αντιξοότητες στην πρώιμη ζωή συχνά αντιδρούν διαφορετικά στο στρες αργότερα στη ζωή. Η αναγνώριση του SGK1 επιβεβαιώνει, ότι αυτές οι διαφορές δεν είναι απλώς ψυχολογικές, αλλά βαθιά ριζωμένες σε βιολογικές αλλαγές στον εγκέφαλο.

Αυτή η έρευνα τονίζει ότι:

• Η κατάθλιψη μετά από τραύμα παιδικής ηλικίας δεν είναι μια προσωπική αποτυχία
• Υπάρχει μια μετρήσιμη βιοχημική οδός, που συμβάλλει στην αύξηση του κινδύνου
• Οι μελλοντικές θεραπείες μπορεί να γίνουν πιο εξατομικευμένες και βιολογικά στοχευμένες

Είναι σημαντικό ότι οι τρέχουσες κατευθυντήριες γραμμές θεραπείας για την κατάθλιψη παραμένουν αμετάβλητες. Η ψυχοθεραπεία, η φαρμακευτική αγωγή και οι παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής εξακολουθούν να είναι οι συνιστώμενες προσεγγίσεις.

Συμπέρασμα

Η ανακάλυψη του SGK1 ως παράγοντα κατάθλιψης και αυτοκτονικών σκέψεων μεταξύ ατόμων που έχουν εκτεθεί σε τραύμα παιδικής ηλικίας σηματοδοτεί μια σημαντική ανακάλυψη στην κατανόηση του πώς οι πρώιμες αντιξοότητες στη ζωή διαμορφώνουν την ψυχική υγεία των ενηλίκων.

Εντοπίζοντας μια συγκεκριμένη βιοχημική οδό, η οποία συνδέει το τραύμα με αλλοιωμένες αντιδράσεις στο στρες και τη ρύθμιση της διάθεσης, οι ερευνητές άνοιξαν την πόρτα σε πιο βιολογικά ενημερωμένες στρατηγικές πρόληψης και θεραπείας.

Ενώ οι θεραπείες που βασίζονται στο SGK1 απέχουν ακόμη χρόνια, τα ευρήματα προσφέρουν ελπίδα για πιο στοχευμένες παρεμβάσεις και ενισχύουν το γεγονός, ότι ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος του τραύματος παιδικής ηλικίας είναι βαθιά ριζωμένος στη βιολογία του εγκεφάλου, όχι στον χαρακτήρα ή στη δύναμη της θέλησης.

Πηγή: sciencedaily.com