«Ουτοπικές» οι συμβουλές των γιατρών για τα επίπεδα σωματικής άσκησης
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι οι οδηγίες των γιατρών για τα απαιτούμενα επίπεδα σωματικής άσκησης που πρέπει να επιτυγχάνουμε καθημερινά είναι «ουτοπικές» κι έτσι πρέπει μερικές φορές να συμβουλεύουν τους ασθενείς τους απλώς να κινούνται λίγο περισσότερο μέσα στην ημέρα.
Προειδοποιούν ότι ο στόχος των 150 λεπτών σε εβδομαδιαία βάση είναι άπιαστος για μερικούς, ιδιαίτερα για άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.
Η υπερπροσπάθεια να επιτευχθεί ο στόχος αυτός έχει σαν αποτέλεσμα να παραβλέπονται τα οφέλη της ήπιας σωματικής άσκησης. Ωστόσο, Βρετανοί δημόσιοι λειτουργοί από το χώρο της Δημόσιας Υγείας δηλώνουν ότι οι τρέχουσες οδηγίες έχουν αποδεδειγμένα οφέλη στη μείωση του κινδύνου καρδιοπάθειας.
Τα ερευνητικά δεδομένα επιβεβαιώνουν με ολοένα και μεγαλύτερη θέρμη ότι η καθιστική ζωή μάς σπρώχνει στην καρδιοπάθεια, το διαβήτη και ορισμένους τύπους καρκίνου.
Οι επίσημες οδηγίες στο Ηνωμένο Βασίλειο υποδεικνύουν ότι οι ενήλικες πρέπει να κάνουν ήπια σωματική άσκηση τουλάχιστον 2,5 ώρες την εβδομάδα, σε μεμονωμένες προπονήσεις διάρκειας τουλάχιστον 10 λεπτών.
Όμως σε δύο άρθρα που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση BMJ, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι το μήνυμα αυτό πρέπει να αλλάξει και να δοθεί περισσότερη έμφαση στην ενθάρρυνση όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπων που δεν κινούνται να γυμναστούν.
Σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα του BBC, ο καθηγητής Philipe de Souto Barreto από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Τουλούζ συμβουλεύει όσους κάνουν καθιστική ζωή να αυξήσουν σταδιακά έστω και λίγο τα επίπεδα δραστηριοποίησής τους, αντί να πασχίζουν να πετύχουν τους στόχους που αναφέρουν οι επίσημες οδηγίες.
Αναφέρεται μάλιστα σε παλαιότερες μελέτες που έχουν υποδείξει ότι ακόμη και ένας σύντομος περίπατος ή 20 λεπτά έντονης σωματικής άσκησης μερικές ημέρες το μήνα συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου πρόωρου θανάτου, σε σύγκριση με την πλήρη αποχή από τη γυμναστική.
Στο δεύτερο άρθρο που δημοσιεύεται στο BMJ, ο καθηγητής Phillip Sparling από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Τζόρτζια δηλώνει πως οι γιατροί θα πρέπει να προσαρμόζουν τις οδηγίες τους στον κάθε ασθενή, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Προτείνει οι γιατροί να θέτουν «ρεαλιστικούς στόχους» για τα άτομα άνω των 60 και να προτείνουν εύκολες λύσεις για περισσότερη δραστηριοποίηση, για παράδειγμα όταν οι ασθενείς βλέπουν τηλεόραση να σηκώνονται από τον καναπέ κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων για διαφημίσεις.
