Η συμπεριφορά που αποτελεί πρώιμο σημάδι Αλτσχάιμερ

Νέα μελέτη ωστόσο, διαπίστωσε ότι η ασθένεια μπορεί να κάνει τους ανθρώπους περισσότερο κοινωνικούς παρά μοναχικούς, τουλάχιστον στα αρχικά στάδια.

Οι ερευνητές των Πανεπιστημίων της Καλιφόρνιας και της Βοστώνης, εξέτασαν την κοινωνική συμπεριφορά και τα γενετικά δεδομένα μισού εκατομμυρίου Βρετανών, μέσης ηλικίας 56 ετών.

Τα δεδομένα από την UK Biobank έδειξαν ότι άτομα με υψηλότερο γενετικό κίνδυνο για Αλτσχάιμερ, ανέφεραν λιγότερη απομόνωση, συμμετοχή σε ένα ευρύτερο φάσμα κοινωνικών δραστηριοτήτων και πιο ευτυχισμένες οικογενειακές σχέσεις.

Δεν βρέθηκαν διαφορές μεταξύ ατόμων υψηλότερου και χαμηλότερου κινδύνου στη μέτρηση της μοναξιάς, της ποιότητας της φιλίας και της συναισθηματικής υποστήριξης.

Η μελέτη δείχνει ότι, στο πρώιμο στάδιο, η νόσος Αλτσχάιμερ δεν κάνει τους ανθρώπους λιγότερο κοινωνικούς.

«Η κοινωνική τους ζωή μπορεί ακόμη και να διευρυνθεί. Δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν ασχολούνται περισσότερο με τους άλλους ή αν οι γύρω τους παρατηρούν ανεπαίσθητες αλλαγές και τους παρέχουν περισσότερη υποστήριξη», λένε οι ερευνητές.

Πιστεύεται ότι η κοινωνικότητα καθυστερεί ή μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης Αλτσχάιμερ, προωθώντας το γνωστικό απόθεμα, την ικανότητα του εγκεφάλου να διατηρεί φυσιολογική λειτουργία παρά τη γήρανση ή την άνοια.

Έρευνα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας έχει δείξει ότι άλλοι μη γενετικοί παράγοντες που επηρεάζουν τη νόσο Αλτσχάιμερ είναι η σωματική αδράνεια, ο αρρύθμιστος διαβήτης και η υπέρταση, ο κακός ύπνος, η κατάθλιψη, το κάπνισμα και ορισμένα φάρμακα.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το 30% της νόσου Αλτσχάιμερ μπορεί να αποδοθεί σε αυτούς τους τροποποιήσιμους κινδύνους.

Πηγή: Medical Express