Πρόωρα βρέφη: Τα οφέλη της δερματικής επαφής για τον εγκέφαλό τους

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα βρέφη που γεννήθηκαν πριν από τις 32 εβδομάδες κύησης, παρουσίασαν μεγαλύτερη ανάπτυξη σε περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη ρύθμιση των συναισθημάτων και του στρες, εάν λάμβαναν περισσότερη δερματική επαφή.

«Η επαφή δέρμα με δέρμα σε πρόωρα βρέφη έχει αποδειχθεί ότι προσφέρει πολλαπλά οφέλη, με προηγούμενες μελέτες να τη συνδέουν με ισχυροποίηση του δεσμού γονέα-βρέφους και καλύτερο ύπνο, καρδιοαναπνευστική λειτουργία και ανάπτυξη, καθώς και με μείωση του πόνου και του στρες», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Katherine Travis, διευθύντρια στο Εργαστήριο Ανάπτυξης και Ανάκτησης Γλώσσας στο Νευρολογικό Ινστιτούτο Burke, στη Νέα Υόρκη.

«Τα ευρήματά μας σε βρέφη που γεννήθηκαν πολύ πρόωρα υποδηλώνουν ότι η επαφή δέρμα με δέρμα μπορεί επίσης να διαμορφώσει την πρώιμη ανάπτυξη του εγκεφάλου, αναδεικνύοντας τη σημασία των πρώτων εμπειριών φροντίδας κατά τις πρώτες εβδομάδες ζωής ενός πρόωρου βρέφους», πρόσθεσε η Travis.

Οι ερευνητές παρακολούθησαν την ανάπτυξη 88 πρόωρων βρεφών με μέση ηλικία κύησης 29 εβδομάδων. Τα βρέφη είχαν μέσο βάρος περίπου 1,2 κιλά και μέση διάρκεια νοσηλείας δύο μήνες.

Οι ερευνητές κατέγραψαν την επαφή δέρμα με δέρμα με τα μέλη της οικογένειας καθ’ όλη τη διάρκεια της νοσηλείας, συμπεριλαμβανομένης της διάρκειας κάθε συνεδρίας και του συνολικού χρόνου ανά ημέρα.

Αυτός ο τύπος φροντίδας είναι γνωστός ως «kangaroo care» (φροντίδα καγκουρό), επειδή τα μαρσιποφόρα μεταφέρουν τα νεογέννητά τους σε προστατευτικούς σάκους. Στους ανθρώπους, η αντίστοιχη φροντίδα προβλέπει το βρέφος να φορά μόνο πάνα και να κρατιέται στο γυμνό στήθος του φροντιστή.

Οι οικογένειες επισκέπτονταν τα βρέφη μία φορά την ημέρα κατά μέσο όρο. Όταν είχαν επαφή δέρμα με δέρμα, η διάρκεια κάθε συνεδρίας ήταν περίπου 70 λεπτά, με τις μητέρες να έχουν το 73% της φροντίδας. Ο συνολικός μέσος χρόνος επαφής δέρμα με δέρμα ανά ημέρα για όλη τη διάρκεια νοσηλείας ήταν 24 λεπτά.

Απεικόνιση εγκεφάλου και ευρήματα

Κάθε βρέφος υποβλήθηκε σε μαγνητική τομογραφία (MRI) πριν την έξοδο από το νοσοκομείο, περίπου στην ηλικία πλήρους κύησης (κοντά στις 40 εβδομάδες). Η τομογραφία επικεντρώθηκε στη λευκή ουσία του εγκεφάλου, που λειτουργεί ως δίκτυο επικοινωνίας μεταξύ συγκεκριμένων περιοχών.

Οι τομογραφίες έδειξαν ότι οι μεγαλύτερες συνεδρίες επαφής δέρμα με δέρμα συσχετίστηκαν με υψηλότερη δραστηριότητα σε δύο κρίσιμες περιοχές του εγκεφάλου:

• Cingulum (προσαγώγιο ή περιστοιχίο): Υποστηρίζει την προσοχή και τη ρύθμιση των συναισθημάτων.
• Anterior thalamic radiations (Πρόσθιες θαλαμικές ακτινοβολίες): Συνδέουν περιοχές που σχετίζονται με την επεξεργασία συναισθημάτων και τη μνήμη.

Η σχέση αυτή παρέμεινε στατιστικά σημαντική ακόμα και αφού συνυπολογίστηκαν παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου, όπως η ηλικία κύησης, η ηλικία κατά την τομογραφία, η κοινωνικοοικονομική κατάσταση και η συχνότητα επισκέψεων των οικογενειών.

«Η φροντίδα δέρμα με δέρμα όχι μόνο ενισχύει τη σύνδεση με την οικογένεια μέσω ισχυροποίησης του δεσμού, αλλά μπορεί επίσης να προάγει νέες συνδέσεις μέσα στον ίδιο τον εγκέφαλο, βελτιώνοντας συνολικά την υγεία του εγκεφάλου του βρέφους», δήλωσε η Travis.

Δυστυχώς, πολλές μονάδες νεογνικής εντατικής θεραπείας δεν είναι σχεδιασμένες για υποστήριξη της επαφής δέρμα με δέρμα.

Μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να διερευνήσουν περαιτέρω πώς οι πρώιμες εμπειρίες φροντίδας μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου και να υποστηρίξουν την υγιή ανάπτυξη του παιδιού.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Neurology.