Η λήψη ιβουπροφαίνης μπορεί να παρατείνει τον πόνο, σύμφωνα με μελέτη
Ανανεώθηκε:
Η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων όπως η ιβουπροφαίνη για τη θεραπεία ενός οξύ πόνου μπορεί στην πραγματικότητα να τον παρατείνει, σύμφωνα με μια μελέτη.
Η ιβουπροφαίνη συνιστάται συνήθως για τη θεραπεία του βραχυπρόθεσμου πόνου στην πλάτη και τη μέση, ο οποίος συνήθως βελτιώνεται μέσα σε λίγες εβδομάδες ή μήνες. Αλλά πώς εξηγείται το γεγονός ότι ο πόνος επιμένει σε ορισμένους ασθενείς εν αντιθέσει με άλλους πάσχοντες; Τώρα η έρευνα έχει διαπιστώσει ότι οι ασθενείς που έλαβαν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η ιβουπροφαίνη, για πόνο στην πλάτη ή τη μέση είχαν 1,76 φορές υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης χρόνιου πόνου.
Αν και η φλεγμονή συνήθως συνδέεται με τον πόνο, οι ειδικοί είπαν ότι η λήψη ιβουπροφαίνης μπορεί να μετατρέψει τον πόνο σε χρόνιο.
Πώς έγινε η έρευνα
Η μελέτη, του Πανεπιστημίου McGill στον Καναδά, ακολούθησε 98 ασθενείς με χαμηλό πόνο στην πλάτη επί τρεις μήνες.
Εκείνοι των οποίων ο πόνος σταμάτησε είχαν υψηλότερες φλεγμονώδεις αντιδράσεις που φάνηκε στα λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται ουδετερόφιλα, σε σύγκριση με ασθενείς των οποίων ο πόνος παρέμεινε.
Πειράματα σε ποντίκια έδειξαν στη συνέχεια ότι η θεραπεία με ΜΣΑΦ φάνηκε να παρατείνει τον πόνο, ενώ άλλα παυσίπονα, όπως η τοπική αναισθητική λιδοκαΐνη, δεν είχαν παρόμοια επίδραση.
Τέλος, τα στοιχεία από τους συμμετέχοντες στη Βρετανική Biobank που υπέφεραν από πόνο στην πλάτη έδειξαν 1,76 φορές υψηλότερο κίνδυνο χρόνιου πόνου για όσους έλαβαν ΜΣΑΦ.
Οι ερευνητές δήλωσαν μέσω της μελέτης: «Παρά την αρχική αναλγητική αποτελεσματικότητα στους πάσχοντες από πόνο στη μέση η διαχείριση της οξείας φλεγμονής μπορεί να είναι αντιπαραγωγική μακροπρόθεσμα».
Σχολιάζοντας τα ευρήματα, η καθηγήτρια Blair Smith, στο πανεπιστήμιο της Dundee, είπε: «Οι παράγοντες που σχετίζονται με τη φυσιολογική φλεγμονώδη απόκριση ήταν πιθανό να προστατεύουν τα άτομα με οξεία οσφυαλγία από τη μετάβαση σε χρόνια οσφυαλγία, αλλά συγχρόνως διαπιστώθηκε ότι η τεχνητή μείωση της φλεγμονής οδήγησε σε παρατεταμένο πόνο στα ποντίκια».
Στη συνέχεια, μελετήθηκε εάν τα φάρμακα που είναι γνωστό ότι αμβλύνουν τη φλεγμονή συσχετίστηκαν με μακροχρόνιο πόνο στον άνθρωπο, κάτι που αποδείχθηκε ότι συμβαίνει.
Η Δρ. Franziska Denk, λέκτορας στο King's College london, δήλωσε ότι η μελέτη παρείχε σημαντικά δεδομένα, αλλά δεν πρέπει να προκαλέσει φόβους σχετικά με τη χρήση των ΜΣΑΦ.
Είπε: «Θα ήταν σίγουρα λάθος να κάνουμε οποιεσδήποτε συστάσεις σχετικά με τη φαρμακευτική αγωγή των ανθρώπων μέχρι να έχουμε τα αποτελέσματα μιας μελλοντικά σχεδιασμένης κλινικής δοκιμής». Στη συνέχεια δήλωσε:
«Κατά τη γνώμη μου, αυτή η μελέτη δεν πρέπει να δημιουργήσει ερωτηματικά σχετικά με τη χρήση των ΜΣΑΦ στον πόνο της μέσης καθώς απαιτείται πολύ περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθούν τα πρώτα πορίσματα ενώ πρέπει να μελετηθούν πολλές διαφορετικές μεταβλητές».
Ωστόσο, ανέφερε ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα. Η Smith εξήγησε ότι τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα ήταν αποτελεσματικά στη βραχυπρόθεσμη διαχείριση του πόνου αλλά δεν πρέπει να καταναλώνονται ασκόπως και χωρίς την έγκριση του γιατρού.
«Τα ευρήματα της μελέτης έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την επιστημονική ιατρική κοινότητα και τονίζουν πόσο σημαντικό είναι να ξοδεύουμε χρόνο και χρήματα στην έρευνα».
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Science Translational Medicine.
