Γιατί το φαγητό αργά το βράδυ είναι επικίνδυνο για το σάκχαρο
Ο κιρκάδιος ρυθμός είναι ένα πολύπλοκο σύστημα που ελέγχει τη συμπεριφορά και τον μεταβολισμό σε 24ωρη βάση μέσω ενός κεντρικού ρολογιού στον εγκέφαλο και επιπλέον ρολογιών σε όργανα όπως το ήπαρ και το πάγκρεας.

Λόγω αυτού του συστήματος, ο μεταβολισμός μας αντιδρά διαφορετικά ανάλογα με το πότε τρώμε, με αποτέλεσμα να υπάρχουν καθημερινές διακυμάνσεις στην επεξεργασία της γλυκόζης και στην έκκριση ορμονών μετά τα γεύματα.
Η ίδια η πρόσληψη τροφής αποτελεί ένα σημαντικό σήμα που βοηθά στην ευθυγράμμιση των εσωτερικών μας ρολογιών.
Το φαγητό σε ώρες που δεν είναι συγχρονισμένες με τον φυσικό κύκλο φωτός-σκοταδιού, εάν για παράδειγμα εργάζεστε σε νυχτερινές βάρδιες, μπορεί να διαταράξει αυτά τα εσωτερικά ρολόγια και να οδηγήσει σε αρνητικές μεταβολικές επιπτώσεις.
Ερευνητές του Γερμανικού Ινστιτούτου Ανθρώπινης Διατροφής Potsdam-Rehbrücke (DIfE) διερεύνησαν τη σχέση μεταξύ του μεταβολισμού του σακχάρου στο αίμα και της κατανάλωσης φαγητού το βράδυ, χρησιμοποιώντας δεδομένα από μια μελέτη σε δίδυμα που διεξήχθη το 2009-2010.
Πώς υπολογίζουμε τους κιρκάδιους ρυθμούς;
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση φαγητού αργά το βράδυ συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο παχυσαρκίας και καρδιακών παθήσεων.
Οι επιστήμονες δεν έχουν κατανοήσει σε βάθος ωστόσο, πώς ο χρόνος των γευμάτων αλληλεπιδρά με τον ατομικό κιρκάδιο ρυθμό ενός ατόμου, επηρεάζοντας τον μεταβολισμό της γλυκόζης και τον κίνδυνο διαβήτη.
Επιπλέον, οι συγκεκριμένοι μηχανισμοί που καθορίζουν πότε και γιατί τρώνε οι άνθρωποι, παραμένουν ασαφείς, καθώς οι διατροφικές συνήθειες διαμορφώνονται από ένα συνδυασμό πολιτισμικών, γενετικών και άλλων βιολογικών παραγόντων.
Ο χρόνος πρόσληψης τροφής σε σχέση με τον βιολογικό ρυθμό ενός ατόμου μπορεί να εκτιμηθεί εξετάζοντας το διάστημα μεταξύ της ώρας του γεύματος και του μέσου σημείου του ύπνου.
Το μέσο σημείο του ύπνου αναφέρεται στον χρόνο που βρίσκεται ακριβώς στη μέση μεταξύ του ύπνου και της αφύπνισης και υποδεικνύει τον χρονότυπο ενός ατόμου, εν είναι δηλαδή πρωινός τύπος ή νυχτοπούλι.

Πώς επηρεάζει την ευαισθησία στην ινσουλίνη η κατανάλωση τροφής αργά το βράδυ
Στη νέα μελέτη συμμετείχαν 92 άτομα (46 ζεύγη μονοζυγωτικών και διζυγωτικών διδύμων).
Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε ολοκληρωμένες μεταβολικές αξιολογήσεις, οι οποίες περιλάμβαναν φυσικές εξετάσεις, ανασκόπηση του ιατρικού ιστορικού, μετρήσεις του σώματος και εξέταση καμπύλης σακχάρου. Ο χρονότυπός τους προσδιορίστηκε με τη χρήση ερωτηματολογίου.
Κάθε συμμετέχων τήρησε ημερολόγιο διατροφής για πέντε συνεχόμενες ημέρες (3 εργάσιμες και ένα Σαββατοκύριακο), καταγράφοντας τις ώρες έναρξης και λήξης κάθε γεύματος καθώς και λεπτομέρειες σχετικά με τον τύπο και την ποσότητα των τροφίμων που κατανάλωσε.
Αυτή η προσέγγιση βοήθησε στη δημιουργία μιας ρεαλιστικής εικόνας των διατροφικών τους συνηθειών.
Συνολικά, η ανάλυση έδειξε ότι τα άτομα που είχαν την τάση να καταναλώνουν το τελευταίο τους γεύμα αργότερα μέσα στην ημέρα και πιο κοντά στην ώρα του ύπνου, είχαν επίσης λιγότερο αποτελεσματικό μεταβολισμό της γλυκόζης (σάκχαρο αίματος) στο τέλος της ημέρας, καθώς είχαν χαμηλότερη ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι η καλύτερη ρύθμιση των ωρών των γευμάτων μας μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της μεταβολικής μας υγείας.
Πρέπει να αποφεύγετε να τρώτε αργά το βράδυ;
«Ενώ είναι γνωστό ότι ο χρόνος των γευμάτων και η σύνθεσή τους παίζουν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα και στη δράση της ινσουλίνης σε άτομα με διαβήτη, αυτή η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε υγιή άτομα με φυσιολογική λειτουργία του παγκρέατος και χωρίς άλλες μεταβολικές διαταραχές. Ακόμη και χωρίς διαβήτη, τα άτομα με μεταβολικό σύνδρομο πρέπει να είναι προσεκτικά σχετικά με το επίπεδο ινσουλινοαντίστασης, αλλά κανένας από τους συμμετέχοντες δεν ανήκε σε αυτή την κατηγορία, δεδομένου του ΔΜΣ και της περιφέρειας της μέσης τους. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν επίσης 32 έτη, που είναι σχετικά μικρή», δήλωσε η διατροφολόγοςς Destini Moody.
«Από τη μία πλευρά, είναι ένα ενδιαφέρον εύρημα, αλλά από την άλλη, οι γενετικοί παράγοντες είναι δύσκολο να ανιχνευθούν και να ελεγχθούν. Γενικά, οι διακυμάνσεις του σακχάρου στο αίμα είναι ένα φυσικό μέρος της πέψης και του μεταβολισμού, και θα ήθελα να προτρέψω το κοινό να μην αγχώνεται για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η τροφή στο σάκχαρο του αίματος, εκτός αν έχει μεταβολικές παθήσεις όπως ο διαβήτης τύπου 2. Είναι όμως σημαντικό να προσέχουμε πόσες φυτικές ίνες καταναλώνουμε και πόσες προέρχονται από επεξεργασμένα δημητριακά. Τα τρόφιμα με προστιθέμενα σάκχαρα, που έχουν παρασκευαστεί με επεξεργασμένα δημητριακά, περιέχουν γενικά λίγες φυτικές ίνες, αυξάνουν γρήγορα το σάκχαρο του αίματος και το ρίχνουν επίσης απότομα. Αυτό προκαλεί πείνα και κόπωση, γι' αυτό και νιώθετε υπνηλία μετά από γεύματα πλούσια σε αυτού του είδους τους υδατάνθρακες. Η κατανάλωση δημητριακών ολικής αλέσεως και φρούτων και λαχανικών πλούσιων σε φυτικές ίνες, σε συνδυασμό με άπαχες πρωτεΐνες, βοηθούν στην άμβλυνση αυτού του φαινομένου, ενώ συμβάλλουν στην τήρηση μιας συνολικά πιο υγιεινής διατροφής που βοηθά στην πρόληψη του κινδύνου χρόνιων παθήσεων», πρόσθεσε.
Τα νέα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό eBioMedicine.